🟡 | وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَىٰ لَنْ نَصْبِرَ عَلَىٰ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ مِنْ بَقْلِهَا وَقِثَّآئِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنَىٰ بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ اهْبِطُوا مِصْرًا 🔸شهرنشینی به خودی خود نشانگر رشد و تکامل نیست بلكه گاهى می‌تواند مايۀ سقوط و انحطاط باشد. بنى‌اسرائيل تا وقتی در بيابان بودند برنامۀ خودسازی داشتند اما از خدا خواستند که غذاهای متنوع‌تری مانند سبزیجات، سیر، عدس و پیاز که در مصر یافت می‌شد، جایگزین غذای یکنواخت منّ و سلوای‌شان کند. اما وقتی شهرنشین شدند، برنامه‌ى خودسازى‌شان قطع شد و در عوضِ تنوع‌طلبی، خشم خدا را برای خود خریدند. بقره: ۶۱