1⃣غضب الهی
امام جواد (ع):كَتَبَ إِلَيَّ أَبُو جَعْفَرٍ ع إِذَا غَضِبَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَلَى خَلْقِهِ نَحَّانَا عَنْ جِوَارِهِمْ .
محمد بن فرج گويد: امام باقر عليه السلام بمن نوشت: زماني كه خداي تبارك و تعالي بر خلقش خشمگین شود،ما را از مجاورت آنها دور كند.
#الکافي،ج۱،ص۳۴۳
2⃣سری از اسرار الهی
در غیبت امام اسراری وجود دارد که تا زمان ظهور حضرت، کسی از آن آگاه نیست.
إِنَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ غَيْبَةً لَا بُدَّ مِنْهَا يَرْتَابُ فِيهَا كُلُّ مُبْطِلٍ فَقُلْتُ لَهُ وَ لِمَ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ لِأَمْرٍ لَمْ يُؤْذَنْ لَنَا فِي كَشْفِهِ لَكُمْ قُلْتُ فَمَا وَجْهُ الْحِكْمَةِ فِي غَيْبَتِهِ قَالَ وَجْهُ الْحِكْمَةِ فِي غَيْبَتِهِ وَجْهُ الْحِكْمَةِ فِي غَيْبَاتِ مَنْ تَقَدَّمَهُ مِنْ حُجَجِ اللَّهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ إِنَّ وَجْهَ الْحِكْمَةِ فِي ذَلِكَ لَا يَنْكَشِفُ إِلَّا بَعْدَ ظُهُورِهِ كَمَا لَا يَنْكَشِفُ وَجْهُ الْحِكْمَةِ لَمَّا أَتَاهُ الْخَضِرُ ع مِنْ خَرْقِ السَّفِينَةِ وَ قَتْلِ الْغُلَامِ وَ إِقَامَةِ الْجِدَارِ لِمُوسَى ع إِلَّا وَقْتَ افْتِرَاقِهِمَا يَا ابْنَ الْفَضْلِ إِنَّ هَذَا الْأَمْرَ أَمْرٌ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ وَ سِرٌّ مِنْ سِرِّ اللَّهِ وَ غَيْبٌ مِنْ غَيْبِ اللَّهِ وَ مَتَى عَلِمْنَا أَنَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ حَكِيمٌ صَدَّقْنَا بِأَنَّ أَفْعَالَهُ كُلَّهَا حِكْمَةٌ وَ إِنْ كَانَ وَجْهُهَا غَيْرَ مُنْكَشِفٍ لَنَا.
«همانا برای «صاحب الامر» غیبتی تخلف ناپذیر است، به طوریکه اهل باطل در آن تردید می‌کنند.
عرض کردم: یابن رسول اللّه! چرا غیبت می‌کند؟
فرمود: به علّتی که به ما اجازه نداده‌اند آشکار سازیم.
عرض کردم: چه حکمتی در غیبت اوست؟
فرمود: همان حکمتی که در غیبت حجّتهای پیش از او بوده است، حکمت غیبت قائم بعد از آمدن خود او ظاهر می‌شود، چنانکه حکمت سوراخ کردن کشتی توسط خضر و کشتن آن بچه و تعمیر دیوار، برای حضرت موسی (علیه‌السّلام) ظاهر نگشت، مگر موقعی که خواستند از هم جدا شوند.»
#علل_الشرائع، ج۱، ص۲۴۶
3⃣پیدایش مومنان از نسل کافران
قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : أَوْ قَالَ لَهُ رَجُلٌ: أَصْلَحَكَ اَللَّهُ أَ لَمْ يَكُنْ عَلِيٌّ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَوِيّاً فِي دِينِ اَللَّهِ؟ قَالَ: بَلَى، قَالَ: فَكَيْفَ ...قَائِمُنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ لَنْ يَظْهَرَ أَبَداً حَتَّى تَظْهَرَ وَدَائِعُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِذَا ظَهَرَتْ ظَهَرَ عَلَى مَنْ ظَهَرَ فَقَتَلَهُ.
عرض كردم به حضرت صادق(ع) يا مردى به وى عرض كرد: خدايت نيكى دهد آيا على(ع) در دين خدا قوى نبود؟ فرمود: چرا، عرض كرد: پس چگونه مردمان بر او غالب آمده و آنها را دفع نكرد و چه چيز او را از دفاع جلوگيرى كرد؟ فرمود: يك آيه از كتاب خدا جلوى او را گرفت، عرض كردم: كدام آيه؟ فرمود: گفتار خداى تعالى «اگر جدا مى‌شدند هر آينه عذاب مى‌كرديم آنان را كه كفر ورزيدند از ايشان عذابى دردناك» ... و همچنين قائم ما اهل بيت ظاهر نخواهد شد تا آنگاه كه ودايع خداى عز و جل بيرون آيد، همين كه بيرون آمد بر هر كه بايد پيروز شود و پيروز گشته او را بكشد.
#کمال_الدین_و_تمام_النعمة ج۲،ص ۴۶۱.
#تقریرات
🔰@kashfolmorad