🔻 اگر امام‌شناسی درست باشد، امام حی و عالم و حاضر است. اگر غیر از این باشد، ما باید در امام‌شناسی خود تجدید نظر کنیم. 🔸 آن‌قدر دیدگاه‌های مادی و زندگیِ مادی و نگرشِ مادی، مادیِ مادیِ مادی ما را فرا گرفته که تمام آسمان‌ها و معنویت و فضائل را می‌خواهیم از دریچه تنگ خیالی و مادیِ خودمان ترسیم کنیم. 🔹 حتی اهل‌بیت را مدام کوچک‌تر کنیم تا با قد و قواره نگرشی ما درست‌تر در بیاید. این بیماریِ ماست. تمام سعی آن‌ها این بوده که بشر را و بشریت را بزرگ تعریف کند و سعی ما بر این است که اهل‌بیت را محدود به حدود اربعهٔ خیالی خود کنیم. 🔸 مخصوصاً مقام حضرت صاحب‌الامر علیه‌السلام مقامی بوده که... شوخی نیست که امام صادق علیه‌السلام بنشینند و شدید گریه کنند و خطاب به حضرت بگویند: «سَيِّدِي‏ غَيْبَتُكَ‏ نَفَتْ رُقَادِي»، ‏غیبت تو خواب از چشم من برده. (كمال الدين و تمام النعمة ج‏۲؛ ص۳۵۲) 🔹 یا امام رضا علیه‌السلام هر وقت به یاد آن بزرگ می‌افتند که هنوز به حسب ظاهر به دنیا نیامده، امام رضا علیه‌السلام می‌ایستند. (الغدير، العلامة الأميني ج‏۲، ص۵۰۹ به نقل از کتاب الدمعة الساكبة للنبهاني: ج۷ ص۳۶۵) 🔸 هیچ به این بخش‌های عظمت و بزرگی کار گویا توجه نداریم و برای ایجاد ارتباطی صحیح و باطنی با این زاویهٔ عمیق تلاش نمی‌کنیم. کد ۸۴۷ ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌