(حضرت رقیه س) آرام جان رقیه،روح و روان رقیه تنها نه جان شیعه،جان جهان رقیه رقیه جان رقیه۴ ای اسوه ی شهامت،نور دل امامت هستی تو همچو زهرا،سر تا به پا کرامت رقیه جان رقیه۴ ای لطف بی نهایت،امشب نما عنایت کن یک نظر ز رحمت،رقیه بر گدایت رقیه جان رقیه۴ سر تا به پا گناهم،تو داده ای پناهم گرچه بدم ولیکن،محتاج یک نگاهم رقیه جان رقیه۴ من گرچه بی بهایم،بر درگهت گدایم شکر خدا رقیه،از تو بود ولایم رقیه جان رقیه۴ گر بی بها و پستم،بر درگهت نشستم ای منشاء سخاوت،امشب بگیر تو دستم رقیه جان رقیه۴ در رنج و ابتلایم،امشب ببین نوایم رقیه جان به یاد،دمشق و کربلایم رقیه جان رقیه۴ در محفل عزایت،امشب در التهابم حق علی اصغر،بی بی بده جوابم رقیه جان رقیه۴ از کودکی در عالم،رنج و ستم کشیدی در کربلا و کوفه،جز درد و غم ندیدی رقیه جان رقیه۴ امشب فتاده ام من،یاد تو و خرابه گریه ی عمه زینب،آن غربت شبانه رقیه جان رقیه۴ تا در طبق بدیدی،شهید کربلا را گرفتی تو در آغوش،سر ز تن جدا را رقیه جان رقیه۴ با آن سر بریده،گفتی به اشک و ناله شادم شدی تو بابا،مهمان این سه ساله رقیه جان رقیه۴ دلم گرفته امشب،جانم رسیده بر لب اما کشم خجالت،بابا ز عمه زینب رقیه جان رقیه۴ جای کمک پدرجان،خوردم کتک پدرجان دشمن به روی من زد،مهر فدک پدرجان رقیه جان رقیه۴ ببین چو مادرت شد،روی رقیه نیلی گشته رخم نوازش،با ضربه های سیلی رقیه جان رقیه۴ وقتی مرا به سیلی،می زد عدو ز کینه بابا فتاده بودم،یاد تو و مدینه رقیه جان رقیه۴ ای مونس و حبیبم،شد ظلم و کین نصیبم ببر مرا به همره،ای پدر غریبم رقیه جان رقیه۴ ناگه همه بدیدند،بلبل ز ناله افتاد کنار رأس بابا،طفل سه ساله افتاد رقیه جان رقیه۴ آن بانوی حزینه،زینب زند به سینه گرید کنار سجاد،بر نوگل مدینه رقیه جان رقیه۴ غساله آمد از ره،از بهر غسل شبانه دید آن بدن کبود است،از کعب و تازیانه رقیه جان رقیه۴ #رضا_یعقوبیان #حضرت_رقیه_س