گفته می شود : در سال 2018 که اجلاس سران کشورها در چارچوب روند آستانه در تهران برگزار شد، دو سال از آزادسازی حلب توسط ارتش سوریه با حمایت نیروهای مقاومت و روسیه می گذشت. روسیه در این زمان فعالانه ادلب را بمباران می کرد و ارتش سوریه با هدف انهدام آخرین پناهگاه تروریست ها، عملیات بزرگی را در ادلب طراحی می کرد. اردوغان در جریان اجلاس تهران با مشاهده وضعیت سخت تروریست ها، عاجزانه از پوتین خواست تا حملات به ادلب را متوقف کند. اردوغان گفت که در صورت ادامه خصومت ها در ادلب، قتل عام صورت خواهد گرفت و وعده داد که کنترل ادلب در دست نیروهای میانه رو باقی خواهد ماند. بر این اساس ترکیه متعهد شد که تروریست های مسلح را در ادلب مهار کند و ارتش سوریه نیز با توقف عملیات خود موافقت کرد. شش سال از این توافقات می گذرد اما تروریست ها در ادلب با حمایت ترکیه حمله به حلب را سازماندهی کردند. می توان گفت اردوغان دو هدف دارد: 1. تصرف حلب که منطقه ای استراتژیک برای ترکیه است. از زمان آزادی در سال 2016، او به نماد شکست اردوغان و نخبگان حاکم ترکیه تبدیل شده است. 2. فشار بر بشار اسد برای عادی سازی روابط. این به ترکیه اجازه می دهد تا مشکل پناهندگان را حل کند و همچنین با کمک دمشق با تهدید کردها در شمال سوریه مقابله کند.