إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ ۖ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى (طه-۱۲) منم پروردگار تو، نعلین (همه علایق غیر مرا) از خود به دور کن که اکنون در وادی مقدس طوی (و مقام قرب ما) قدم نهاده‌ای! « سلطان پابرهنه » سلطان سلیمان، که از سلاطین عثمانی بوده است، روزی قصد زیارت مرقد مطهّر حضرت علی (علیه السلام) را در نجف کرد. نزدیکی حرم از اسب پایین آمد تا به احترام حضرت امیر (علیه السلام) تا حرم پیاده رود. یکی از همراهان او که از دیدن این صحنه به شگفت آمده بود بر سلطان خرده گرفت که شما شأن خود را با این عمل پایین آوردید و سلطان در پاسخ گفت: « احترام امیر المؤمنین (علیه السلام) بر من واجب است. » قاضی قانع نشد و اصرار کرد تا به قرآن تفأل زده شود. سلطان نیز چنین کرد و این آیه در اول صفحه ظاهر شد: «فاخلع نعلیک إنک بالواد المقدس طوی؛ کفشهای خود را درآور ! چرا که در مکان مقدسی هستی». ↙️ ╔══ ⚘ ═══ ⚘ ══╗  eitaa.com/joinchat/2471428100C37c31cf7b3 ╚══ ⚘ ═══ ⚘ ══╝ 🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹