#سوال سلام وقتتون بخیر من حدود ۲ ماهه نماز شب می‌خوندم، البته فقط نماز شفع و وتر. هر کاری می‌کردم حواسم به خدا نمیشد. اوایل مثل یه نماز معمولی بود برام. نه گریه می‌کردم نه حس خاصی داشتم. اما انکار با همین وضعیت بهش وابسته شدم. که اگه یه شب نمازم قضا میشد. صبح غصه می‌خوردم. اما تازگیا همش کارها و افکار مختلف به ذهنم میاد. خصوصا اگه خوابم بیاد. یه لحظه اصلا متوجه نمیشم کجام و چی دارم میگم. خیلی غصه خوردم، خیلی دلم شکست که حضور قلب ندارم. آخه من فقط برای رضایت خدا نماز شب خوندن رو شروع کردم نه برای آثار و ثوابش. فقط و فقط به خاطر خدا... اما به خودم گفتم وقتی حضور قلب نداری و هیچی از نمازت متوجه نمیشی، همون بهتر که نخونی. فقط غصه‌اش به دلم میشینه که چرا حضور قلب ندارم. اما من نماز شب رو دوست دارم. خیلی سخته برام بیدار شدن. اما یه وابستگی دارم بهش و خیلی دوسش دارم. ولی خب چی کار کنم؟😭😭😭 #پاسخ وعلیکم السلام در این عالم، هر کاری تدریجی انجام میشود و نیاز به تکرار و تمرین دارد و شيطان هم کارش ناامید کردن هست و اگر قرار باشد که چون کاری از ابتدا خوب انجام نمیشود مثلاً نماز با حضور قلب خوانده نمیشود ترک شود، یعنی هیچ وقت، هیچ کار خوبی انجام نشود. پس با تکرار و مداومت باید به تکامل رسید. و ثانیاً اینکه شما بخاطر خدا سحر از خواب بیدار میشوید و نماز میخوانید ولو بدون حضور قلب، خیلی نزد خدا ارزش دارد، در حدیثی قدسی آمده است : وقتى که بنده اى در نیمه شب براى نماز و طاعت خداوندى برخیزد و سپس خواب بر وى غلبه کند و در اثر چرت به چپ و راست متمایل شود و چانه اش به سینه اش بچسبد. خداوند امر مى کند درهاى آسمان باز مى شود و سپس به ملائکه مى فرماید: به این بنده من نگاه کنید و ببینید در اثر تقرب به من و انجام عملى که بر وى واجب نکرده ام به چه روزى افتاده و من سه خصلت به این بنده عطا مى کنم. گناهان او را مى بخشم، یا توبه مجددى برایش فراهم مى کنم و روزى اش را زیادتر مى کنم و من همه شما را شاهد مى گیرم که این سه چیز را به وى بدهم. ( الجواهر السنیة-کلیات حدیث قدسى، ص: ۷۰۷) #نماز_شب 👇👇🇯‌🇴‌🇮‌🇳 👇👇 @KASHKOOLMANAVI