🔴شبهه: در آيه 109 سوره مائده بیان شده خداوند از پيامبران سؤال می‌كند مردم در برابر دعوت شما چه پاسخی گفتند" (يَوْمَ يَجْمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ ما ذا أُجِبْتُمْ‌). ‏آنها از خود نفی علم كرده و همه حقايق را موكول به علم پروردگار می‌کنند. (قالُوا لا عِلْمَ لَنا إِنَّكَ أَنْتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ‌). 🤔 از آيات ديگر قرآن استفاده می‌شود، پيامبران شاهدان و گواهان بر امت خويشند، در حالیكه از آيه فوق‌ بر مي‌آيد، آنها از خود نفی علم می‌كنند و همه چيز را به خدا وامی‌گذارند.‼️ ✅پاسخ: ميان اين دو دسته آیات تضاد و اختلافی نيست، بلكه مربوط به دو مرحله است، در نخستين مرحله كه آيه مورد بحث اشاره به آنست، انبياء در پاسخ سؤال پروردگار اظهار ادب كرده، و از خود نفی علم نموده، و همه چيز را موكول به علم خدا می‌كنند، ولی در مراحل بعد آنچه را می‌دانند در مورد امت خود بازگو می‌كنند و گواهی می‌دهند. ◀️ اين درست به آن می‌ماند كه گاهی استاد به شاگرد خود می‌گويد كه پاسخ فلان شخص را بده، شاگرد نخست اظهار ادب كرده و علم خود را در برابر علم او هيچ توصيف می‌كند و پس از آن آنچه را می‌داند می‌گويد. کانال 🇮🇷 کشکول 🇮🇷 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/4271177777C6eae3b2c3b