در میدان چه میگذرد؟ تمام تلاش تهران این است که بازدارندگی خود را در خاورمیانه بازگرداند؛ بازدارندگی برای جلوگیری از چیرگی اسرائیل بر منطقه است. این بازدارندگی به شکلی باید باشد که به یک تنش بزرگ تبدیل نشود؛ یعنی هم باید موازنه را برگردانیم و هم تنش تشدید نشود و با این حال نشان دهیم که از جنگ بزرگ هم نمی ترسیم. تهران در تلاش است که نشان دهد همه چیز را برای یک جنگ بزرگ آماده می کند؛ حداقل اینکه طرف مقابل اینگونه برداشت کند. در واقع تهران سقف تنش را در بالاترین سطح ممکن نشان می دهد و برای اقدامات خود جنگ نامحدود را تعریف کرده است تا فرضیه محدودیت سقف تنش و ترس تهران از جنگ طولانی و سخت با تل آویو را از بین ببرد. اما نتانیاهو همه چیز را با آنالیز دقیق پیش می برد؛ او بدنبال این است که نشان دهد تهران از جنگ نامحدود می ترسد و تل آویو این ترس را ندارد. ایران برای ناکام گذاشتن نقشه نتانیاهو محکوم به پاسخ نظامی بزرگ به تل آویو و ارائه قابلیت های جدید برای کاهش مانور دشمن برای جنگ با تهران است. پاسخ ضعیف به تل آویو کمک خاصی به فلسطین و آتش بس در غزه نخواهد کرد. حمله پیش روی تهران بدون تردید به عنوان عامل تشدید کننده تنش ها شناسایی خواهد شد. (دقیقا مثل عملیات ۷ اکتبر و حمله موشکی غرور آفرین ۱۴ آوریل تهران به تل آویو که تنش ها را تشدید کرد یا حملات اسرائیل به کنسولگری ایران در سوریه و ترور اسماعیل هنیه در تهران که ضلع دیگر تشدید تنش در خاورمیانه بود) اما برای احیای بازدارندگی راهی بجز تشدید تنش وجود ندارد. شیوه ورود برای پاسخ به تل آویو گزینه های متعددی دارد؛ تنها گزینه ای که می‌تواند تنش ها را در همین حالت نگه دارد ترور مقام برجسته صهیونیستی است؛ موضوعی که نمی توان درباره آن صحبت کرد! بیانیه سپاه پاسداران درباره چگونگی ترور اسماعیل هنیه و استفاده مهاجم از پرتابه و شلیک موشک به سمت محل اقامت شهید هنیه نشان داد این ترور ماهیت نظامی داشته است نه ترور امنیتی؛ تا تهران بتواند متناسب با حمله موشکی به محل اقامت اسماعیل هنیه، پاسخ نظامی به تل آویو بدهد! پاسخ قطعی و محکم تهران برای مهار تل آویو ضروری است؛ بعد از پاسخ تهران،نتانیاهو باید بفهمد که در شرایط بدتری باید با تهران روبه رو شود "ابوقاسم" @twiita