🌀 حمله کرونا به حرم اهل بیت! 🖋 علی مهدوی 🔹 حوالی ساعت ۱۴ بود که خبر بسیار دردناکی در ایران و منطقه پیچید. حرم امامین عسکریین توسط تکفیری‌ها با بمب منفجر شده بود. با گذشت ۱۴ سال از آن واقعه (۳ اسفند ۱۳۸۴) هنوز صدای همراه با حزن و اشک نوجوانی که فریاد می‌زد و به خدا اعتراض می‌کرد چرا باید آن بمب، منفجر شود! در گوشم طنین‌انداز است. 🔹 امروز که گرفتار کرونا هستیم و تعطیلی نماز جمعه و منع از اجتماعات حتی در حرم‌های اهل بیت را شاهدیم باز همان «چراها» با رنگ و بویی دیگر رخ‌نمایی می‌کند. براستی چرا اماکن مذهبی که شفاخانه مؤمنین است باید محل انتشار ویروس باشند؟! این مکان‌ها شفاخانه نیستند یا منع از اجتماعات در آن‌ها یک توطئه است برای کمرنگ‌کردن دین مردم؟! 🔹 در جواب باید گفت: در این سؤال نیز مثل خیلی ابهامات دیگر اعتقادی، گرفتار یک دو قطبی کاذب هستیم. هم حرم اهل بیت شفاخانه است؛ هم شفاخانه بودنش به معنای عدم ورود ویروس نیست. قرار نیست خداوند متعال در دنیایی که آن را محل انواع سختی‌ها و ابتلائات قرار داده است به مؤمنین آسان‌تر و آسوده‌تر بگیرد. اتفاقا قرار است امتحان مؤمنین سخت‌تر باشد تا محکی باشد بر میزان ایمان آنها. 🔹 براستی اگر قرار است حرم اهل بیت منفجر نشود؛ حرمی که از چوب و سنگ و فلز است؛ چرا اصلا جسم مطهر سیدالشهدا باید تکه‌تکه شود؟! چرا سم باید در جان ائمه معصومین اثر کند و شهید شوند؟! مقام و منزلت حضرت اباعبدالله و دیگر امامان که از چوب و سنگ حرمشان بیشتر است. دقیقا به همین دلیل که در حرمشان، بمب، اجازه انفجار دارد ویروس هم اجازه انتشار دارد. 🔹 پس نکات بهداشتی (اعم از ضد عفونی بارگاه عتبات مقدسه و منع از اجتماعات زیاد و اعتکاف و ...) حتما باید رعایت شود؛ علاوه بر این توسل به حضراتشان نه تنها کمتر از گذشته بلکه بیشتر از گذشته -از دور و نزدیک- باید باشد تا از این امتحان و ابتلاء نیز با کمترین هزینه عبور کنیم. یادمان باشد امروز در کنار پیشگیری و درمان به «قدرت و آرامش معنوی» نیاز داریم تا در جدال با این ویروس منحوس پیروز شویم و قافیه را از ترس در برابرش نبازیم. #کرونا @Manahejj