🔻راه‌های ؛ ❇️ ۱۸ راهکار کارشناسان تربیتی برای تربیت فرزند 🔹 کودکان امانت هایی الهی هستند که در دست ما قرار دارند و مهمترین وظیفه والدین تربیت صحیح آنان است. تربیت امر پیچیده ای است که ظرایف و لطافت های خاصی دارد که اگر درست و به موقع انجام نگیرد، اثر منفی آن بیشتر است. در این راه به چند نکته مهم که توسط کارشناسان تربیتی ارائه شده است، اشاره می کنیم تا ما را در تربیت کودکانمان بهتر یاری دهد. 1. اگر میخواهید فرزندتان نسبت به مسئولیت های خود بی تفاوت نباشد، حساسیت بیش از حد نسبت به مسئولیتهای او نشان ندهید. سعی کنید ظاهراً بیتفاوت باشید تا او خود به تکالیف و وظایف خود حساس شود. 2. تربیت کردن، رها کردن متربی از بستگی ها و وابستگی ها به سوی رشد و تعالی است و نه رام کردن و مطیع کردن او در دام خواسته های خودمان. 3. آموزش راه های رسیدن به حقیقت، مهمتر از خود حقیقت است. این راه ها را به کودک نشان دهید. 4. معمولاً پدر و مادر در اثر حمایت و محبت نمی توانند کودک را به قدر کافی به خود واگذارند. در محبت نمودن، معتدل باشید. زیرا ساختمانِ تربیتِ متعالی بر شانه های محبت متعادل بنا میشود. 5. کودک در خانواده به دلیل مراقبت های افراطی و بایدها و نبایدها غالباً خودش نیست، همه چیز را طوطی وار اقتباس میکند. او به جای اینکه نقش بگیرد، نقش بازی می کند. بنابراین اجازه بدهید کودک، هنر خود بودن و خود شدن را در خود، شخصاً کشف کند. 6. یکی از ظرافت های هنر تربیتی این است که هرگز در هنگام تنبیه، کودک احساس محکوم شدن نکند؛ بلکه تنبیه، ابزاری برای آگاهی باشد و نه برای ترس و تهدید. 7. هر یک از افراد، تربیتی درخور و شایسته با شخصیت و طبیعت خود دارند. از شبیه سازی و شبیه پروری پرهیز کنید. قُل کُلُّ یعمَل عَلی شاکِلّتِه؛ بگو هرکدام به راه و روش خویش عمل کند. 8. هدف تربیت باید توسعه و گسترش ظرفیت درونی و قوه فهم کودک باشد و نه تحمیل و تزریق معلومات و محفوظات به او. 9. از روش تربیتِ فعال استفاده کنیم. در این روش، مربی می کوشد تا خود را از نظر ذهنی و عاطفی در موقعیت متربی قرار دهد و مربی مشوّق ابداع و خلاقیت است.