🖌 🔹ناتو و نقشه نقطه جوش 🔸۱-«تعامل» یعنی عمل متقابل. جمهوری اسلامی ایران، سال ۹۲ وارد فاز تازه‌ای از تعامل با آمریکا و اروپا شد. رئیس‌جمهور آن زمان تصور می‌کرد می‌توان با غرب به توافقی پایدار رسید، حال آنکه تجربه ده سال قبل‌تر وی، به شهادت کتاب خاطراتش، خلاف این را می‌گفت. نظام با این وجود، توافق را برای ارتقای رشد عمومی پذیرفت. شش سال بعد، تجربه‌ای مهم پیش روی ماست که اتفاقا تاثیر مثبت خود را بر افکار عمومی ما گذاشته است. برخلاف انتظار دولت، در این دوره با تشدید تهدید‌ها و فشارهای دشمن در کنار بدعهدی مواجه شدیم. بنابراین جمهوری اسلامی ایران - از جمله شخص آقای روحانی- از چند ماه قبل اعلام کرد بر صبر راهبردی یک سال گذشته، نقطه پایان می‌گذارد و وارد فاز اقدام متقابل می‌شود؛ هرچند که ایران برخلاف آمریکا، هنوز فشارش را حداکثری نکرده است. ۲- این یک تجربه ملی بود و انتظار می‌رود آقای روحانی نیز بر این برداشت عمومی احترام بگذارد و ضمن تاکید بر انسجام داخلی، در مسیر پیش رو، تجدید نظر کند. اما بعضا رفتارهایی خلاف این ضرورت سر می‌زند و این پرسش را پدید می‌آورد که علت برخی اوقات تلخی‌ها یا اتخاذ مواضعی خلاف تجربه شش سال گذشته کدام است؟ منتقدان مدتهاست مشی مدارا پیشه کرده‌اند. آنها امیدوارند بدین ترتیب، جبهه داخلی در برابر دشمن، هر چه منسجم‌تر شود. به همین علت، سخنرانی آقای روحانی، با وجود برخی لغزش‌ها در سفر نیویورک، با «دست مریزاد کیهان» مواجه شد؛ چه اینکه او تصریح کرد «بر همگان ثابت شده آمریکا به تعهدات خود پشت می‌کند و اروپا از اجرای تعهداتش ناتوان است. پاسخ ما به مذاکره تحت تحریم، «نه» است. آمریکا با اعمال تحریم‌های فرامرزی، به راهزنی بین‌المللی دست زده است. تنها راه ما تکیه بر عزت و اقتدار ملی خودمان است». کار به جایی رسید که آقای عراقچی معاون وزارت خارجه اخیرا گفت «برجام وضعیت خوبی ندارد و در ICU به سر می‌برد».... ادامه مطلب👇 http://kayhan.ir/fa/news/172839 🔻نشانی ما در پیام‌رسان‌های سروش، آی‌گپ، ایتا، گپ و بله @kayhannewspaper