🔰 فرصتسوزیهای یک رفتار متناقض انتخاباتی
👤
#علی_بهادری_جهرمی
🔸رفتار انتخاباتی برخی از اشخاص و گروهها، با مؤلفههای علم سیاست در زمینه کنشگری فعالانه در عرصه سیاسی از یکسو، و تدبیرهای حقوق عمومی برای افزایش نقش مشارکت مردم در حکمرانی از سوی دیگر، همخوانی ندارد.
🔸فضاسازیهای گستردهای، خصوصاً در چند انتخابات اخیر با کلیدواژه «انسداد سیاسی» شکل گرفته بود. قائلان به این کلیدواژه مدام تاکید میکردند که مسیرهای اصلاحی دیگر جوابگو نیست و مشکلاتی که مدنظرشان است، با شیوههای مرسوم سیاسی - حقوقی در ایران، حل ناشدنی است. هرچند نادرست بودن این ادعا کاملا روشن بوده و است و پرداختن به آن، مطلب جداگانهای میطلبد.
🔻پس از این تلاش هزینهزا و فرصتسوز - برای مشارکت در انتخابات - است که نوبت به مجاب کردن مردم برای رای به نامزد مورد حمایت این جریان میرسد.
🔸تجربه انتخابات در ۴۵ سال گذشته جمهوری اسلامی ایران، بزرگترین و غیرقابل انکارترین شاهدی است که اثبات میکند همه جریانهای سیاسیای که بخشی از جامعه ایرانی را نمایندگی میکنند و به قانون اساسی به عنوان میثاق ملی پایبند هستند، نامزدهایی را در عرصه انتخابات داشتهاند.
🔸لذا ادعای انسداد سیاسی و غیرقابل اصلاح بودن امور به دلیل نامزد نداشتن در انتخابات، پذیرفتنی نیست. داشتن نگاهی بلندمدت و حتی درنظر داشتن منافع حزبی هم، به دلایلی که در بالا به آن اشاره شد، تایید میکند که ایجاد دلسردی در انتخابات، برای هیچکس نافع نیست.
🔸منطق کنشگری فعال در عرصه سیاست و توجه داشتن به ابزارهای حقوق عمومی برای افزایش مشارکت عمومی در حکمرانی هم مؤیدهای دیگری است که قهر با صندوق رای را، غیرقابل پذیرش میکند.
#مقاله_وارده
https://kayhan.ir/001DbH
@Kayhan_online