🔰 تقابل دو رویکرد مسئولیت‌پذیری و مسئولیت‌گریزی 👤 🔸محمدجواد ظریف با حضور در کنار مسعود پزشکیان در میزگرد سیاسی تلویزیون، مدعی شد که فرق می‌کند چه کسی در پاستور نشسته باشد. او نقش رئیس‌جمهور را در سیاست خارجه «بسیار بسیار مهم» دانست و گفت: رئیس‌جمهور است که سیاست‌ها را می‌سازد. اما مرور صحبت‌های ظریف در روزهای پایانی دولت دوازدهم نشان‌دهنده موضع متفاوتی از او درباره نقش دولت و وزیر خارجه در تعیین سیاست خارجی کشور است. او در گفت وگویی با روزنامه اعتماد در ۴ بهمن ۹۹ و در پاسخ به پرسش خبرنگاری که از او پرسید: چقدر از صفر تا صد سیاست خارجه این هشت سال دست محمدجواد ظریف بوده؟ پاسخ داد: صفر! 🔸پاسخ ظریف نوعی فرار از مسئولیت‌پذیری در روزهای پایانی دولت بود. او به خوبی دریافته بود سیاستی که او و دولتش طی هشت سال در پیش گرفته به جایی نرسیده و عملاً با شکست روبه رو شده، لذا تقصیرها را از گردن خود ساقط و به موهومات حواله می‌داد. دولت اعتدال طی یک دهه‌، ناف همه مسائل حتی «آبِ خوردن مردم» را به مذاکرات گره زد و حرکت رو به جلوی کشور را مختل و در جاهایی معکوس کرد. 🔸ظریف در حالی مدعی است که ترامپ، کشور را از موهبات برجام بی‌نصیب کرد که عهدشکنی‌ها از دوره اوباما شروع شد. ولی‌الله سیف، رئیس وقت بانک مرکزی همان زمان و سه ماه پس از انعقاد قرارداد، در مصاحبه‌ای با تلویزیون بلومبرگ گفت توافق هسته‌ای تاکنون «تقریباً هیچ» دستاورد اقتصادی برای تهران نداشته است. 🔸در حالی که وضعیت کشور به نقطه سختی رسیده بود و دولتمردان هر روز از خود سلب مسئولیت می‌کردند دولتی مردمی و انقلاب روی کار آمد و با برنامه‌ریزی و مجاهدت شبانه‌روزی نخست وضعیت کرونا و نرخ مرگ و میر روزانه ۷۰۰ نفر را کنترل کرد، سپس به تعامل با همسایگان و کشورهای آسیایی پرداخت. مهم‌ترین اقدام دولت بریدن ناف مسائل کشور از مذاکرات بود. این اقدام رفته رفته زهر تحریم‌ها را به میزان قابل توجهی گرفت و به کشور اجازه تنفس داد. 🔻در حالی که وزیر خارجه دولت دوازدهم میدان را مقابل دیپلماسی تصویر می‌کرد و قدرت نظامی کشور را در مقابل آمریکا هیچ می‌پنداشت. این دو نیرو همچون دو بال با یکدیگر هماهنگ شدند و در ماجرای جنگ اوکراین و جنگ غزه برای کشور تولید قدرت کردند. 🔸حالا که شرایط‌، رو به بهبود نهاده، مسببان دهه عبرت انگیز نود و مدعیان بی‌اختیار بودن و تدارکاتچی بودن دولت، پا به عرصه انتخابات گذاشته‌اند و بار دیگر نسخه تاریخ مصرف گذشته و بی‌فایده خود را بزک کرده و به ملت عرضه می‌کنند. اینک عملکرد آن ۸ سال و این ۳ سال پیش روی ملت ایران است. دوگانه می‌شود و نمی‌شود، می‌توانیم و نمی‌توانیم، مسئولیت می‌پذیریم و نمی‌پذیریم، پیش روی ملت ایران است. 🔸این ملت ایران است که هشتم تیرماه نشان می‌دهد، بار دیگر در دام امید بیهوده به غرب و آمریکا نمی‌افتد و سرنوشت خود را در تلاطم‌های جهانی و دوره سرنوشت ساز رقم خوردن نظم جدید، به افرادی نمی‌سپرد که در کوران حوادث اظهار یأس و بی‌اختیاری می‌کنند. انتخابات چهاردهم، تقابل دو رویکرد «مسئولیت‌پذیری» و «مسئولیت‌گریزی» است. https://kayhan.ir/001DcM @Kayhan_online