🔰 وقتی چادرها نیز برای فلسطینی‌ها امن نیستند 👤 #سید_محمد_امین‌آبادی 🔻«احمد ابو ارتما» خبرنگار فلسطینی 🔸از زمان نکبتِ تاسیس اسرائیل در سال ۱۹۴۸ میلادی، خیمه نماد مرکزی روایت ملت فلسطین بوده است که نشان‌دهنده آوارگی و زندگی پر از درد و رنج آنها است. چادرها قرار است پناهگاه‌های موقت در مواقع درگیری باشند، زیرا ما منتظریم و امیدواریم که این تراژدی به زودی پایان یابد. اما زندگی طولانی در این چادرها امید ملت فلسطین را برای پایان جنگ از بین برده است؛ همان‌طور که از زمان شروع نسل‌کشی اسرائیل در غزه در یک سال گذشته شاهد آن بوده‌ایم. 🔸ساکنان «خان یونس» به رفح سرازیر شدند و پس از حملات اسرائیل به «رفح» دوباره مجبور شدند به «خان یونس» ویران شده برگردند.. ارتش اسرائیل به هر جایی که وارد شد آنجا را ویران کرد. حدود دو سوم ساختمان‌های غزه در بمباران‌های مداوم اسرائیل آسیب دیده یا ویران شده‌اند. 🔸زندگی در چادر با یک سری چالش‌های بی‌پایان همراه است. با توجه به اینکه از زمان آغاز جنگ، برق در غزه وجود ندارد، تاریکی کامل در شب حاکم است و تنها با آتش یا نور تولید شده توسط لامپ‌های خورشیدی این تاریکی شکسته می‌شود. به دست آوردن آب یک مبارزه روزانه است و مردم در صف‌های طولانی صف می‌کشند تا گالن‌ها را پر کنند و سپس باید آنها در مسافت‌های طولانی تا چادرهای خود حمل کنند.. توالت‌ها با حفر گودال در زمین ایجاد می‌شوند. فاضلاب دیگر تصفیه نمی‌شود و انبوه زباله جمع‌آوری نشده به گسترش بیماری دامن می‌زند. 🔸کمبود غذا در سراسر غزه رنج روزانه ما را تشدید می‌کند. به دلیل محاصره شدید اسرائیل، بسیاری از اقلامی که قبل از جنگ به راحتی در بازارها موجود بودند، اکنون نایاب شده‌اند. 🔸در چادرها، خانواده‌ها مطلقاً حریم خصوصی ندارند. چادرها محکم به هم بسته شده‌اند و همه پناهجویان به خاطر شرایط تحقیرآمیزی که کرامت آن‌ها را از بین می‌برد، تحت فشار روانی زیادی قرار دارند. 🔸آوارگان فلسطینی در چادرها هم امنیت ندارند. هیچ تضمینی برای ایمنی در چادرها وجود ندارد، زیرا هواپیماهای جنگی اسرائیل بارها چادرها را بمباران کرده‌اند و بلافاصله ساکنان آن‌ها را کشته‌اند. 🔸به نظر می‌رسد که جهان ما را برای تحقق هوس‌ها و خیالات یک رژیم استعماری و نسلکش رها کرده است و هیچ نشانه‌ای از امید وجود ندارد که این وضعیت به این زودی‌ها پایان یابد. #نگاه https://kayhan.ir/001FRx @Kayhan_online