🔸۹) حضرت آیتالله خامنهای، همچنین ۱۷ تیر ۱۴۰۳، درآخرین دیدار با دولت سیزدهم خاطر نشان کردند: «دولت مرحوم آقای رئیسی (رضوانالله علیه) دولت کار بود، دولت امید بود، دولت حرکت در بخشهای داخلی و خارجی بود. واقعاً خوشبین بود به آینده ـ البتّه حق هم با ایشان بود...
🔻یکی از مهمترین خصوصیّات آقای رئیسی، مردمی بودن بود. برای همه ماها، برای رؤسای دولتها و اعضای دولتها، این باید الگو باشد. ایشان به مردم اعتنا میکرد، در بین مردم حضور پیدا میکرد، لمس میکرد حقایق را، حرفهای آنها را میشنید و نیازهای آنها را محور برنامهریزی قرار میداد... نقطه دوّم این بود که به تواناییهای داخلی واقعاً اعتقاد داشت. خب ما با خیلی از مسئولین در نشست و برخاستها روی این مسئله تواناییهای داخلی و ظرفیّتهای داخلی در موارد متعدّد صحبت میکنیم، هیچ کس هم مخالفت نمیکند، امّا آدم میفهمد چه کسی عمیقاً و از بن دندان باور دارد، چه کسی نه. ایشان واقعاً باور داشت؛ و لذا دنبال این کارها هم بود. یک نقطه برجسته دیگر، صراحت در اعلام مواضع انقلابی و دینی بود... در اوّلین مصاحبهای که ایشان کرد، راجع به ارتباط با فلان کشور پرسیدند که ایشان گفت خیر! صریح؛ بیهیچ ملاحظه و حاشیه... یک نقطه برجسته دیگر این است که در سیاست خارجی، دو خصوصیّت را ایشان در کنار هم رعایت میکرد: یکی تعامل، یکی عزّتمداری و عزّتمندی. ایشان اهل تعامل بود، امّا از موضع عزّت؛ نه آن چنان تند و به اصطلاح دورکننده که قطع بشود، نه بیخودی امتیاز دادن و دست پایین گرفتن... یک نقطه دیگرِ ایشان، اهتمام به طرحهای بزرگ بود. به طرحهای سنگین اهتمام داشت؛ مثلاً مثل همین انتقال آب از راههای دور به شهرهایی که مدّتها بود در انتظار آب بودند؛ ایشان مسئله شُرب اینها و کشاورزی اینها را حل کرد... خداوند انشاءالله درجات ایشان را زیاد کند. من این موارد را گفتم برای اینکه ثبت بشود به عنوان یک الگو؛ معلوم بشود کسی که رئیس قوّه مجریه یک کشور است، میتواند مجموعه این خصوصیّات را با همدیگر داشته باشد و دنبال کند».
#یادداشت_روز
@Kayhan_online