مهربانا ! دستان نیازمندمان خالی به سویت بلند شده آنها را از نعمت، رحمت و لطفت پر کن ... دل نا آراممان را آرام کن ای آرامش دهنده‌ دلهای بیقرار وگرفتاریهای ما را برطرف بفرما و نور ایمانت را در قلب ما منور بفرما، ما را زیر سایه خودت قرار ده و باران رحمتت را بر ما ببار "آمین" حیفم آمد که چنین صبحى را ، با نفس خوب خدا "ها" نکنم بیت بی معنی "من بودن" را ، با غزلهای صدا "ما" نکنم حیفم آمد که در این روز دل انگیز خدا... گره کوچکی از قلبی را، به سرانگشت دعا وا نکنم حیفم آمد که در این روزگه زود گذار... اینهمه مهر که به من بخشیدند ، عاقبت در نگه منتظری جا نکنم.