💢تقریب یا تخریب! 🔹در انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی در اسفند 1398 مجلسی روی کار آمد که عمده نمایندگان آن را نیروهای انقلابی تشکیل می‌دادند. در خرداد 1400 و در انتخابات سیزدهمین دوره ریاست‌جمهوری هم حجت‌الاسلام والمسلمین رئیسی به عنوان نامزد جریان انقلابی توانست اعتماد مردم را جلب و راهی پاستور شود. 🔸پس از این بود که رسانه‌های جریان سیاسی شکست خورده در دو انتخابات مجلس و ریاست‌جمهوری بدون آنکه به اشکالات مجلس دهم و دولت دوازدهم که منجر به رویگردانی مردم از آنها و میل به جریان رقیب شد، اشاره‌ای بکنند تلاش کردند تا با تعابیری چون؛ «حاکمیت تک‌صدایی»، «یک‌دست شدن حاکمیت» و... از این موضوع به عنوان یک نقطه ضعف در حضور جریان‌های سیاسی مختلف در ساختار حاکمیت بهره‌برداری کنند! جالب اینجا بود که این رسانه‌ها و چهره‌های سیاسی در مواقعی که مجلس و دولت در اختیار جریان سیاسی خودشان بود، به هیچ‌وجه از چنین تعابیری استفاده نمی‌کردند! 🔹اما تجربه بیش از 40 ساله جمهوری اسلامی در انتخابات‌های مختلف، حضور جریان‌های مختلف سیاسی در صحنه رقابت‌های انتخاباتی و گرایش مردم به جریان‌های گوناگون نشان‌دهنده این است که هم در دوره‌هایی که مجلس و دولت تقریبا از یک جریان سیاسی بودند و هم در مواقعی جریان‌های مختلف و به نوعی مخالف در دو قوه حضور داشتند، تجربیات موفقی از کار و خدمت به مردم رقم خورده و هم در دوره‌هایی که جریان‌های هم‌سو در دو قوه حضور داشتند، تجربیات تلخی از کشمکش‌های سیاسی بی‌حاصل را هم شاهد بوده‌ایم که حاصلی برای مردم و کشور نداشته است. 🔸با توجه به این نمایندگان مجلس و دولتمردان باید توجه داشته باشند که مردم چنین امانتی را تنها برای یک هدف به آنها سپرده‌اند و آن هم خدمت به مردم است. لذا تنظیم نوع رابطه دو قوه در میزان تحقق این امر با وجود مشکلات عدیده اقتصادی و معیشتی حائز اهمیت است. 🔹از همین‌رو اولین توصیه رهبر معظم انقلاب در دیدار روز چهارشنبه با نمایندگان مجلس شورای اسلامی هم این موضوع بود که ایشان درباره نوع رابطه‌ مجلس با قوای دیگر بخصوص با قوه‌ مجریه تأکید کردند: «باید نوع رابطه را تنظیم کرد. یک دوگانه‌ای اینجا وجود دارد: دوگانه‌ تقریب و تخریب؛ یک نگاه، نگاه تقریبی است؛ یک نگاه، نگاه تخریبی است. در نگاه تخریبی، رقیب‌پنداری قوه‌ دیگر حاکم بر ذهنیت‌ها است؛ حالا قوه‌ قضائیه کمتر،‌ عمده قوه‌ مجریه و قوه‌ مقننه است که اینها خود را رقیب هم خیال کنند؛ رقیبی است که باید شانه‌ طرف مقابل را به زمین برساند؛ این نگاه، نگاه خطرناکی است. حالا، هم از ناحیه‌ دولت ممکن است این اتفاق بیفتد، هم از ناحیه مجلس ممکن است اتفاق بیفتد؛ یعنی هر دو طرف می‌توانند در این نگاه غلط مشکل درست کنند.» ✍🏻علی حیدری @kermanbidar