#معرفت کاشت ترب از متون چند کتاب قدیمی اگر خواهی که ترب بزرگ آید، بر آن اندازه که ترا باید، چوبی به زمین نشان و بیرون آر. و کاه در آنجا کن. آنگاه تخم ترب با سرگین بر زبرش بکار که چندانکه بچوب کو کرده باشی، ترب بدان اندازه بیاید(نزهت نامه علایی). صاحب الفلاحه گوید اگر خواهند که فجل(ترب) بزرگ شود، چوبی را بر زمین فرو برند، بدان مقدار که خواهند، فجل بروید و آنکه چوب را بیرون آرند. و جای او را پر از کاه کنند، و در آنجا بذر ترب بکارند. و بالای آن سماد ریزند. که در آن حفره ترب بروید، به مقدار آن چوب و اگر بذر او را انگبین کنند، آنگه بکارند، ثمره او شیرین بود(عجایب قزوینی). چون خواهند که ترب بکارند و بن آن بزرگ شود در آخر تابستان باید کشت به سبب آنکه تا هوا سرد نشود بن ترب در زمین قوی نگردد و در هوای گرم، آن بن بزرگ نشود. باید از تخمی بکارند که از تخم باز نشانده گرفته باشند تا نیکو شود چنان که در باب کزر گفتیم(آثار و احیاء). اگر خواهند که ترب بزرگ شود چوبی بزمین فرو میبرند بمقداریکه خواهند و چون بیرون آرند تخم ترب بجای آن بنهند و بر بالای آن سرگین بریزند ترب بمقدار آن چوب که قالب بوده باشد دراز شود(نفائس الفنون). اگر خواهی که ترب بزرگ آید بر آن اندازه که ترا باید، چوبی در زمین نشان و بیرون آر و کاه در آنجا کن. آنگاه تخم ترب با سرگین بر زبرش بکار. که چندانکه به چوب کو کرده باشی ترب بدان اندازه بیاید. طعم خوش و لطیف دهد(ارشادالزراعه). و اگر تخم ترب را در عسل یا در نبیذ(شراب) مویز که شیرین بود آغشته کنند، سه روز بعد از آن زراعت کنند آن ترب شیرین بود(معرفت فلاحت) 🌸بافروارد متن آموزش درثواب آموش سهیم باشیم🌸 @keshavarzi_313