کن با پدرش ارتباط بسیار خوبی داشت و پدرش به او قول داده بود که بعد از جدایی از مادرش همچنان روابط آنها مثل قبل باقی میماند اما پس از گذشت مدتی همه چیز تغییر کرد و پدرش خیلی کم به دیدار کن آمد و کم کم این ارتباط قطع شد و در حد یک نامه تبریک سال نو و تبریک تولد شد ،در این میان کن که بسیار به رابطه با پدرش امیدوار بود چشم انتظار ماند و همین باعث شده بود کن احساس کند رفتار ناشایستی از خود داشته که پدرش خانه را ترک کرده و همین عدم اعتماد به نفس و خشم درونی شده در کن بعدها باعث شد روی به اعتیاد بیاوردپدر کن با ترک خانه باعث شد او سرخورده ، و احساس بی کفایتی و بی ارزشی در کن نهادینه شود، متاسفانه والدینی که طلاق میگیرند به این درک نرسیدند که طلاق فقط مخصوص زوج ها است و آنها نباید مسولیت پدر یا مادری شان را فراموش کنند و فرزندشان را رها کنند والدینی که خانه را ترک میکنند احساس خلع و پوچی برای فرزندان خود به یادگار میگذارند که باعث میشود خطرات زیادی در کمین آنها باشد ، آسیبی که یک کودک از تنبیه میبیند شاید قابل تشخیص و دیدن باشد در حالیکه آسیبی که کودک از طلاق والدین میبیند به راحتی دیده نمیشود و ممکن است جراحات عمیقی بر کودک بگذارد ، ....... ادامه دارد