💠 در متن مبارزات بود، اما بدون هیچ‌گونه تظاهری. شگفت‌آور بود که حاج‌آقا مصطفی در منزل امام، مانند یکی از واردین این منزل و یکی از کسانی بود که به‌طور طبیعی در این خانه رفت ‌و آمد می‌کردند، کسی احساس نمی‌کرد که او پسر امام است؛ مانند دیگران. حتی مراجعۀ او به امام در حد دیگران بود. هیچ‌کس فکر نمی‌کرد که برای زیارت امام یا برای انجام کاری یا برای انجام گفت‌وگو‌یی با امام باید او را ببیند، زیراکه او مثل دیگران بود. اگر امام مجلس محرمانه‌ای، مجلس خلوتی داشتند، او هم مثل همۀ مردمِ دیگر و مراجعین دیگر در آن مجلس شرکت نمی‌کرد. اخلاق خاص او در رابطۀ با امام و حفظ جنبۀ یکسانی با دیگر مردم در همان روز در حوزه معروف بود. همه می‌گفتند که حاج‌آقا‏ مصطفی‌ خمینی طوری رفتار می‌کند در منزل، یعنی منزل امام، که با هیچ‌یک از مراجعین فرقی ندارد و واقعیت هم همین بود. هرگز انتساب به امام یا نام امام برای او یک وسیله‌ای محسوب نمی‌شد. ۱۳۵۸/۷/۳۰ 📚 کتاب عبدصالح خدا/ فصل اول 👇🏻ایتا: ▫️@ketab_heyat 👇🏻وب‌گاه: ▫️heyat.co