ا❁﷽❁ا یکشنبه‌های 📜 خطبه صد و نود و دو لوَ أَرَادَ اللَّهُ أَنْ يَخْلُقَ آدَمَ مِنْ نُورٍ يَخْطَفُ الْأَبْصَارَ ضِيَاؤُهُ وَ يَبْهَرُ الْعُقُولَ رُوَاؤُهُ‏ وَ طِيبٍ يَأْخُذُ الْأَنْفَاسَ عَرْفُهُ، لَفَعَلَ وَ لَوْ فَعَلَ لَظَلَّتْ لَهُ الْأَعْنَاقُ خَاضِعَةً وَ لَخَفَّتِ الْبَلْوَى فِيهِ عَلَى الْمَلَائِكَةِ. وَ لَكِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ يَبْتَلِي خَلْقَهُ بِبَعْضِ مَا يَجْهَلُونَ أَصْلَهُ تَمْيِيزاً بِالاخْتِبَارِ لَهُمْ وَ نَفْياً لِلِاسْتِكْبَارِ عَنْهُمْ وَ إِبْعَاداً لِلْخُيَلَاءِ مِنْهُمْ. اگر خداوند می‌خواست آدم را از نوری بیافریند که پرتو آن، چشم‌ها را دررُباید و زیبایی ظاهرش، خردها را حیرت‌زده کند و عطر مشام‌انگیز آن، نَفَس‌ها را معطوف خود سازد، به‌یقین چنین می‌کرد و اگر چنین کرده بود، گردن‌ها در مقابل آدم، فروتن می‌شدند و آزمون فرشتگان، آسان و سبک می‌شد، لیکن خداوند پیراسته، آفریده‌های خویش را با برخی از حقایقی که به اصل آن آ گاه نیستند، می‌آزماید تا به‌واسطۀ آزمودنشان، آنان را از هم جدا کند و بزرگی‌طلبی را بزداید و آن‌ها را از بزرگ‌پنداری دور سازد. 🖋 برای خرید کتاب کلیک کنید👇 https://ketabejamkaran.ir/110960 @ketabeJamkaran