💠🔷💠🔷💠🔷💠🔷 🔷💠🔷💠🔷 💠 ادامه ی حوادث بعد از رحلت پیغمبر(ص) 💠 💠🔷.... پس آن گروه با شنيدن فرمايشات امير المؤمنين عليه السّلام به سوى مسجد رفته و اطراف منبر حلقه زدند، و آن روز جمعه بود، و وقتى ابو بكر به بالاى منبر رفت مهاجرين به انصار تعارف به آغاز سخن نمودند، ولى انصار گفتند: اولويّت با شماست، همچنان كه خداوند در اين آيه شما را مقدّم داشته كه: لَقَدْ تابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَ الْمُهاجِرِينَ وَ الْأَنْصارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي ساعَةِ الْعُسْرَةِ- التّوبة: 117. ابان از امام صادق عليه السّلام پرسيد: اى زاده رسول خدا ! مردم اين آيه را اين گونه قرائت می كنند: لَقَدْ تابَ اللَّهُ «عَلَى النَّبِيِّ» و المهاجرين و الأنصار. امام فرمود: واى بحالشان! [با اين قرائت‏] !! چه گناهى براى پيامبر بود كه خداوند توبه آن حضرت را بپذيرد؟! بلكه پذيرش توبه از جانب خداوند بوسيله پيامبر بر امّت بود. و نقل شده كه آن گروه زمان وفات پيامبر (ص) غايب بودند، و هنگامى سر رسيدند كه ابو بكر خليفه شده بود، و ايشان در آن روزگار از سرشناسان مسجد النّبىّ بودند..... ادامه دارد.... 🔷💠🔷💠🔷 💠🔷💠🔷💠🔷💠🔷