✖️گاهی آنقدر دلتنگ می‌شوی برایشان، که دلت می‌خواهد خود را به آغوششان بدوزی! ✖️و گاهی آنقدر لجَت می‌گیرد از بعضی حرفها و تصمیمها و رفتارهایشان، که حساب و کتاب رفتارت، از دستت در می‌رود! پدر و مادرهایمان را می‌گویم .... 💢 عجیب، می‌دانی کجاست؟ اگر درست در هر کدام از همین حال‌ و احوالات، دعای ۲۴ صحیفه‌ی امام سجاد علیه‌السلام را بنوشی؛ ـ هم دلتنگی‌ات رفع می‌شود! ـ هم لجبازی‌ات آرام می‌گیرد و عنان رفتارت را به کف خواهی گرفت! ⚡️متخصصِ روح باید بود؛ که چنین هنرمندانه، نسخه نوشت: ـ أَینَ إِذاً، یا إِلَهِی، طُولُ شُغْلِهِمَا بِتَرْبِیتِی، چقدر گرفتاری برای تربیتم کشیدند! ـ وَ أَینَ شِدَّةُ تَعَبِهِمَا فِی حِرَاسَتِی و چقدر خستگیِ شدید برای نگهداری‌ام! ـ وَ أَینَ إِقْتَارُهُمَا عَلَى أَنْفُسِهِمَا لِلتَّوْسِعَةِ عَلَیّ‌؟ و چقدر به خودشان تنگ گرفتند، تا من وسعت بیابم. ـ هَیهَاتَ مَا یسْتَوْفِیانِ مِنِّی حَقَّهُمَا هیهات که نه حقشان را کامل از من می‌گیرند، ـ وَ لاَ أُدْرِک مَا یجِبُ عَلَی لَهُمَا ، وَ لاَ أَنَا بِقَاض وَظِیفَةَ خِدْمَتِهِمَا و نه من قادرم حق واجب، و وظیفه‌ی خدمتشان را ادا کنم!  فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِهِ....... وَ لاَ تَجْعَلْنِی فِی أَهْلِ الْعُقُوقِ لِلآْبَاءِ وَ الْأُمَّهَاتِ یوْمَ تُجْزَى کلُّ نَفْس بِمَا کبَتْ وَ هُمْ لاَ یظْلَمُونَ» مرا در روز (حساب و کتاب)، اهلِ عاق والدین قرار مده ... 💢 پ. ن ؛ تازه اینجا، حرف از پدر و مادری است که ریشه‌ی جسم ‌مان بوده‌اند! حق‌مان در برابر پدری که هزار سال آوارگی را سَر کشیده است تا، فرزندانش برای قد کشیدن، طلبش کنند، چقدر است ؟