انسانی كه به مضطر بودن خويش و اينكه كليد رحمت تنها به دست خداست آگاه است، به كسی و چيزی دل نخواهد بست و دعايش خالص و مستجاب است، از اين رو حضرت سيّدالشهداءع ) در لحظات پايانی حيات به امام سجّاد(سلام الله علیه) و ايشان نيز در چنان زمانی به امام باقرع وصيّت كردند كه به كسی كه هيچ پناهی جز خدا ندارد هرگز ستم نكنيد، زيرا چنين مظلومی مضطر است و دعايش خالص و مستجاب است: