۴ الْحَمْدُ لِلّهِ الْفاشِی فِی الْخَلْقِ أَمْرُهُ وَ حَمْدُهُ، الظَّاهِرِ بِالْکرَمِ مَجْدُهُ، الْباسِطِ بِالْجُودِ یدَهُ، الَّذِی لَاتَنْقُصُ خَزائِنُهُ، وَ لَا تَزِیدُهُ کثْرَةُ الْعَطاءِ إِلّا جُوداً وَ کرَماً إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الْوَهَّابُ. اللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک قَلِیلاً مِنْ کثِیرٍ، مَعَ حاجَةٍ بِی إِلَیهِ عَظِیمَةٍ وَ غِناک عَنْهُ قَدِیمٌ وَ هُوَ عِنْدِی کثِیرٌ، وَ هُوَ عَلَیک سَهْلٌ یسِیرٌ؛ خدا را سپاس که فرمان و سپاسش در آفریدگان جاری است و شکوه مندی اش با کرمش آشکار است و دست لطفش به سخاوت گشوده، خدایی که گنجینه هایش کاستی نپذیرد و بخشش بسیارش جز جود و کرم بر او نیفزاید، همانا او توانمند و بسیار بخشنده است، خدایا، اندک از بسیار از تو درخواست می کنم، با نیاز شدیدی که مرا به آن است و بی نیازی تو از آن دیرینه است و آن اندک نزد من بسیار است و برای تو هموار و آسان؛