👆👇 (ادامه) بخش پنجم به گفته یک مقام اطلاعاتی آشنا با طرح نامبرده، اسراییل مدل خاصی از مسلسل FN MAG ساخت بلژیک را که به یک دستگاه رباتیک پیشرفته متصل بود انتخاب کرد. این مقام گفت این سیستم به سنتینل ۲۰ تولید شده توسط اسکریبانو (Escribano)، پیمانکار صنایع دفاعی اسپانیایی، بی‌شباهت نبود. اما وزن این مسلسل، ربات، اجزا و لوازم جانبی‌اش با هم حدود یک تن است. بنابراین تجهیزات آن به قطعات کوچکتر تقسیم شده و قطعه قطعه، به طرق و از مسیر‌ها و در زمان‌های مختلف به صورت قاچاقی وارد کشور شدند و سپس مخفیانه در ایران مونتاژ گردیدند. ربات به گونه‌ای ساخته شد تا در بستر وانت زامیاد، خودرویی که در ایران بسیار رایج است، جا شود. دوربین‌هایی با دید به جهات مختلف بر روی وانت نصب شدند تا اتاق فرمان نه تنها از هدف و محافظان او، بلکه از محیط اطرافش تصویری کامل داشته باشد. در آخر هم، وانت با مواد منفجره پر شد تا پس از پایان عملیات ترور منفجر شود و کلیه شواهد را از بین ببرد. مشکل بعدی شلیک کردن با سلاح بود. مسلسلی که روی وانت سوار شده، حتی اگر وانت در حالت پارک باشد، با شلیک هر تیر تکان می‌خورد و این امر مسیر گلوله‌های بعدی را تغییر می‌دهد. همچنین، با اینکه کامپیوتر از طریق ماهواره با اتاق فرمان در ارتباط بود و داده‌ها را با سرعت نور ارسال می‌کرد، اندکی تأخیر ایجاد می‌شد: آنچه اپراتور روی صفحه نمایش می‌دید یک لحظه عقب‌تر بود و تنظیم هدف برای جبران تاخیر به یک لحظه بیشتر نیاز داشت. همه‌ی این‌ها هم در حالی بود که خودروی آقای فخری‌زاده در حرکت است. هوش مصنوعی دستگاه طوری تنظیم شده بود تا تاخیر، لرزش و سرعت خودرو را جبران کند. چالش دیگر تشخیص این بود که راننده خودرو آقای فخری‌زاده است و نه یکی از فرزندان، همسر یا محافظش. اسرائیل آن قابلیت‌های نظارتی را که در جاهای دیگر مانند غزه دارد، از جمله دسترسی به پهپادها برای شناسایی هدف پیش از حمله، در ایران ندارد.