سیدرضا می‌گفت: فرق صبر و حلم توی همین است، صبر مال وقتی است که تو دچار یک امتحان بشوی که هیچ کاری از دستت برنیاید. اینجا را اگر تحمل کنی، می‌شوی صبور! ولی حلم مال وقتی است که می‌توانی بزنی زیر میز، می‌توانی کافه را به هم بریزی. می‌توانی حقت را بگیری، ولی به دلیل و مصلحتی زبان ببندی و خشم مقدس بپیچد توی حنجره‌ات غم‌باد شود بعد شب‌ها بروی سرت را توی چاه بکنی و حرف بزنی و بعد کلمه‌هایت را دفن کنی.. سیدرضا می‌گفت: حلیم علی است و صبور زینب.. -کتاب‌خال‌سیاه‌عربی-