♨️اوضاع افتضاح اداری مرکز مدیریت و مدیریت ضعیف حجت الاسلام و المسلمین اعرافی ۴ 👓 در امتحان استادی چه می‌گذرد؟! 📌 پیام بلند یکی از همراهان با تلخیص 🔹 اخیراْ برای اخذ کد استادی در مصاحبه شفاهی ادبیات عرب از کتاب مغنی شرکت کردم و برای چند چیز افسوس خوردم: اول، افسوس خوردم برای ایندو ممتحن بزرگوار که عمر خود را در ایندو کتاب تلف کردند. با دو نفر مواجه شدم که هویت شان «صرف و نحو» بود و همه چیز را از این دریچه تنگ نظاره می کردند و سعی داشتند اثبات کنند بدون تسلط بر صرف و نحو (آنچنان که آنها مسلط هستند) نمی توان هیچ کاری کرد از اینرو از همان ابتدا شروع به سوال های عجیب و غریب کردند. 🔹 در باب ضرورت تسلط بر کل کتاب مغنی و سیوطی می گفتند اگر مثلاً سر کلاس رسایل یکی از شاگردان از مغنی و سیوطی سوال کرد شما باید بتوانید جواب دهید! با این استدلال محکم و منطقی! یاد حکایت کلاس دایناسورشناسی افتادم که فارغ التحصیلان دوره دایناسورشناسی سوال کردند که باتوجه به انقراض نسل دایناسورها این دوره طولانی چه فایده ای داشت؟ مسئولین امر پاسخ دادند: می توانید شما هم مثل ما دوره آموزشی برگزار کنید و شاگرد تربیت کنید و به سوالات شاگردان پاسخ دهید! این بزرگواران هم می گفتند: اگر سر کلاس از شما سوال کردند بتوانید جواب دهید! 🔹 اکنون حدود ۱۵ سال است که در محضر اساتیدی که در قله فقه و اصول هستند به تعلیم و پژوهش مشغولم به این اقوال مغنی و سیوطی و جزئیات آن که زمانی همه را حفظ بودم، نیازی بیدا نکردم و احتمالاْ در ۱۵ سال آینده هم نخواهم کرد، حال آیا منطقی است که برای پرسش احتمالی یکی از شاگردان بروم کل کتاب را مسلط شوم! 🔹 همچنین متاسف شدم برای مسئولین امر که در این فرایند ارزیابی، طلاب را مجبور می کنند که از دریچه نگاه ناقص و تک بعدی این دو نفر که ذوب در ادبیات عرب شدند، عبور کنند. خوب است فکر کنیم که این اساتیدی که عمری در ادبیات عرب صرف کردند ثمره اش چه بود؟ (غیر از کلاس دایناسورشناسی!) در کدام شاخه علم توانستند موفقیتی کسب کنند، تولید و نوآوری داشته باشند؟ کدام مساله را حل کردند؟ چه خدمتی به اسلام و مسلمین کردند؟ منکر تخصص گرایی نیستم، اما سخن بر سر توازن این تخصص ها و محاسبه آن با هدف غایی است. آیا با این استدلال که «اگر سر کلاس، از سیوطی از شما سوال کردند باید پاسخ دهید»، برای الزام همه طلاب به تسلط بر سیوطی کافی است؟ چه کسی پاسخگوی این عقلانیت ضعیف در تلف کردن سه سال عمر طلاب است؟ وقتی بعد از 15 سال کار فقهی و اصولی به کتاب مغنی ام مراجعه می کنم که با چه شور و شعفی همه اقسام و اقوال را در حاشیه کتاب دسته بندی کرده ام و توضیحات استاد را یادداشت کرده ام و الان اکثرآنها را فراموش کردم و نیازی هم به آنها پیدا نکرده ام، چه کسی پاسخگوی عمری است که از من تلف شده است؟ آیا کسی جرأت دارد بگوید لباسی بر تن این پادشاه نیست؟! مخالفین عرض بنده سریع نگویند: در فلان آیه و روایت اگر معنای فلان حرف درست فهم نشود، حکم شرعی تغییر پیدا می کند! کسی منکر ضرورت مرتبه ای از ادبیات عرب نیست، اتفاقاً سبک و ساختار آموزش فعلی باعث از دست رفتن همان سطح ضروری ادبیات عرب می شود، لذا برای بهره مندی از سطحی از ادبیات عرب که در فهم شریعت کارآمد است بهترین روش، زدودن مطالب زاید و بی خاصیت، و آموزش کاربردی آنهاست. ❗️ مقام معظم رهبری در دیدار اخیری که با مسئولین آموزش و پرورش داشتند از ضرورت حذف مطالب کم فایده از کتاب ها تاکید ورزیدند. چه خوب اگر به همین توصیه در حوزه های علمیه نیز عمل شود، البته حضرت آقا سال ها پیش فرمودند که این کتابهای اجتهادی در ادبیات عرب لازم نیست. @HozeTwit ✍این وضع افتضاح در دوران حجت الاسلام و المسلمین اعرافی در حالیست که ایشان به جای نظارت مستقیم و پرداختن به این مشکلات ضعفهای مدیریتی خود را با شعار ۴۰۰ طرح راهبردی می‌پوشانند. 🔻جانشین ایشان حجت الاسلام ملکی هم روشن نیست چه می‌کنند و این جایگاه اساسا چه کاربردی دارد. ♨️بزرگترین کانال خبری طلاب ♨️ @khabarehowzeh