این موضوع را ایشان همیشه به عنوان یکی از افتخارات خود تعریف میکرد که رهبری از ایشان راضی است و علامه هم به آقا ارادت دارد. نقل مشهور این بود که شبی پس از ایراد خطبه، علامه بهلول از پلههای منبر پایین میآمدند که جوانی دست ایشان را میگیرد و کمکشان میکند. این جوان رهبر معظم انقلاب بود و علامه بهلول همیشه این موضوع را اینگونه تعریف میکردند که «خدا مقدر کرده آقای خامنهای همیشه دست ما را بگیرد و راهنماییمان کند.» یا مثلاً یکبار که ایشان به محضر رهبری مشرف شدند، حضرت آقا پیشانی علامه بهلول را بوسه میزنند و ایشان از آن روز به بعد همیشه به من میگفتند که «شیخ محمد! من ۱۰۰ سال بر تربت سیدالشهدا نماز بخوانم، جای این بوسه از جای آن مُهر بامنزلتتر است.»
خاطره دیگری هم در اینباره دارم که ایشان همیشه در رابطه با زهد رهبر معظم انقلاب میفرمودند: «شما مرا به زهد و تقوا میشناسید اما بدانید که آقای خامنهای از من زاهدتر است؛ چون زاهد زمانی ارج و درجه دارد که همه چیز داشته باشد و زهد بورزد. من هیچ ندارم و زاهدم اما آقای خامنهای امکان استفاده از همه چیز را دارد و زهد میورزد.»
#نشریه_حرم
شماره ۶۵۱
@khabarenab