🔰بشر حافے و امام ڪاظم علیہ السلام 🔶روزے امام ڪاظم(ع) از ڪوچہ هاے بغداد مے گذشت. از یڪ خانہ اے صداے عربدہ و تار و تنبور بلند بود، مے زدند و مے رقصیدند و صداے پایڪوبے مے آمد. اتفاقا یڪ خادمہ اے از منزل بیرون آمد در حالے ڪہ آشغالهایے همراهش بود. ❓امام بہ او فرمود صاحب این خانہ آزاد است یا بندہ؟ سؤال عجیبے بود. گفت: از خانہ بہ این مجللے این را نمے فهمے؟ این خانہ «بشر» است، یڪے از رجال، یڪے از اشراف، یڪے از اعیان، معلوم است ڪہ آزاد است. فرمود: بلہ، آزاد است، اگر بندہ مےبود ڪہ این سر و صداها از خانہ اش بلند نبود. حال، چہ جملہ هاے دیگرے رد و بدل شدہ است دیگر ننوشتہ اند، همین قدر نوشتہ اند ڪہ اندڪے طول ڪشید و مڪثے شد. 💥آقا رفتند. بشر متوجہ شد ڪہ چند دقیقہ اے طول ڪشید. آمد نزد او و گفت: چرا معطل ڪردے؟ گفت: یڪ مردے مرا بہ حرف گرفت. گفت: چہ گفت؟ گفت: یڪ سؤال عجیبے از من ڪرد. چہ سؤال ڪرد؟ از من پرسید ڪہ صاحب این خانہ بندہ است یا آزاد؟ گفتم البتہ ڪہ آزاد است. بعد هم گفت: بلہ، آزاد است، اگر بندہ مےبود ڪہ این سر و صداها بیرون نمے آمد. 💠گفت: آن مرد چہ نشانہ هایے داشت؟ علائم و نشانہ ها را ڪہ گفت، فهمید ڪہ موسے بن جعفر است. گفت: ڪجا رفت؟ از این طرف رفت. پایش لخت بود، بہ خود فرصت نداد ڪہ برود ڪفشهایش را بپوشد، براے اینڪہ ممڪن است آقا را پیدا نڪند. 💚پاے برهنہ بیرون دوید. (همین جملہ در او انقلاب ایجاد ڪرد) دوید، خودش را انداخت بہ دامن امام و عرض ڪرد: شما چہ گفتید؟ امام فرمود: من این را گفتم. فهمید ڪہ مقصود چیست. گفت: آقا! من از همین ساعت مے خواهم بندہ خدا باشم، و واقعا هم راست گفت. از آن ساعت دیگر بندہ خدا شد. 📔مجموعہ آثار شهید مطهرے جلد۱۸ یڪ جرعہ معرفت @yekjoremarefat