در هوای وطن بود که بال درآوردیم و پرواز کردیم، عاشق شدیم و فهمیدیم که برای بودن و ماندن، برای پیروز شدن و گذر از تاریخ، برای فدا شدن آفریده شده‌ایم. انگار نسلی بودند که آمدند تا عشق‌بازی با جان کنند و سر در راه میهن بگذارند و بروند. قصه ما، قصه هبوط آدم بود و آمدن حوا، قصه پا گرفتن «آدم» بر کره خاکی و زیستن برای ابدیت، قصه ما درک کردن این بود که چگونه می‌شود این گام‌ها را برداشت و آن‌هایی که فهمیدند و عارف بالله شدند چقدر از این میراث بردند و ما چشم انتظار ماندیم... و تو در این گذار پرخون، در این گذر پر از درد، در این عبور پر از مهر همه چیز را درک کردی و فهمیدی و ما در ردیف این فهم بزرگ تو همچنان قافیه‌ای بیش نیستیم... باید منتظر ماند و باید دل قوی داشت، باید ایمان داشت به آنچه حضرت دوست مقدر کرده است و باید باور داشت به وعده‌هایش.... @syriankhabar