در ستایش اتفاقی که محفل در ورزشگاه آزادی رقم زد
امیل دورکیم، پدر جامعه‌شناسی، مناسک را ستایش می‌کند و آن را محل تولد جامعه انسانی می‌داند. دورکیم در مهم‌ترین اثرش درباره دین با استناد به داده‌های تجربی توضیح می‌دهد که مناسک به بازسازی و قوام اخلاقی افراد کمک می‌کند.
دورکیم برای مناسک چهار کارکرد بیان می‌کند:
۱.انضباط بخش: انسان‌ها در مناسک از طریق تحمیل انضباط و خویشتن‌داری برای زندگی اجتماعی آماده می‌شوند.
۲.انسجام بخش: مناسک با گرد هم آوردن مردم، پیوندهای مشترک را ایجاد و تقویت می‌کند.
۳.حیات بخش: مناسک، میراث جمعی را احیاء و ابقاء می‌کند و ارزش‌های پایدار را به نسل‌های آینده منتقل می‌کند.
۴.شادی بخش: دین در شکل جمعی آن با برانگیختن احساس اطمینان و تنها نبودن به انسان در مواجهه با فقدان‌ها و ناکامی‌ها مانند تجربه مرگ کمک می‌کند.
واقعیت آن است که غرب‌زده‌های کم فهم و جامعه‌ستیز، علیه مناسک می‌گویند: «مناسک همان فرم از محتوا و معنا تهی شده است». معتقدند دین نباید حیات و بروز اجتماعی داشته باشد اما اگر دین در جامعه نباشد، جامعه جسمی مرده خواهد شد.
دکتر علیمردانی
✍️ خبر و تحلیل سیاسی:
@khabarvatahlilesiasi