علامه شهید مرتضی مطهری: مسئله دیگر ، مسئله اخلاق و خلوص است . « الناس کلهم هالکون الا العالمون و العالمون هالکون الا العاملون و العاملون هالکون الا المخلصون و المخلصون علی خطر عظیم » . مردم در هلاکند مگر اینکه آگاه و عالم باشند ( جاهل ، نمی‌تواند راهی را پیدا بکند ) ، و علماء نیز در هلاکند مگر آن‌ها که‌ عاملند و عاملان نیز درهلاکند مگر آن‌ها که مخلصند و مخلصان تازه در خطرند. این داستان را در جلساتی مکرر گفته‌ام : نقل کرده‌اند از مرحوم آیت الله‌ بروجردی اعلی الله مقامه. در همان مرض فوتشان بود ( یکی دو روز بعد فوت کردند ) عده‌ای اطرافشان بودند . یکی از آن‌ها از ایشان تقاضا کرد که‌ هم برای یادآوری خودتان و هم برای نصیحت دیگران جمله‌ای بفرمایید. گفتند ، آقا رفتیم ولی کاری نکردیم و اندوخته‌ای نزد خدا نداریم . یکی از حضار خیال می‌کرد که حالا وقت تعارف کردن است، گفت : آقا شما چرا این حرف‌ها را می‌زنید؟ الحمدلله شما چنین کردید، چنان کردید، مسجد ساختید، مدرسه‌ ساختید ، حوزه علمیه تاسیس کردید ، و از این حرف‌ها . . . همینکه‌ حرف‌هایش را زد ، ایشان رو کردند به حضار و با گفتن جمله‌ای که در حدیث‌ است، سکوت کردند، فرمودند: « خلص العمل فان الناقد بصیر بصیر »، عمل را پاک تحویل بده که آنکه نقاد است، نقد می‌کند، آن صرافی که‌ به این سکه رسیدگی می‌کند خیلی آگاه است. مسئله اخلاص، مسئله کوچکی نیست. قرآن هم به همین جهت است که ظاهرا از زبان‌ همه انبیاء ، این سخن را می‌گوید که « ما اسئلکم علیه من اجر »، من‌ مزدی برای تبلیغ خودم نمی‌خواهم چون ناصحم، ناصح و خیرخواه در عمل خودش‌ باید نهایت اخلاص را داشته باشد. حماسه حسینی، جلد ۱. ص ۲۴۳ ✍️ خبر و تحلیل سیاسی: @khabarvatahlilesiasi