سوال: آیا نظارت استصوابی شورای نگهبان به معناى سلب حقّ مردم، جهت انتخاب شدن یا انتخاب کردن است؟ پاسخ: زمانى كه پذيرفتيم لازمهٔ اِعمال حاكميّت، وجود افراد توانمند براى قانونگذارى و تصميم‌گيرى است، وجود يك سلسله ويژگى‌ها، توانايى‌ها و آگاهى از نيازهاى جامعه و مصالح مردم در داوطلبان ِ مسئولیت گرفتن، امرى ضرورى است. مثلاً مجوّز طبابت و تاسیس مطب، فقط به افراد خاصّى كه از اطّلاعات و تعهّد كافى در امر طبابت برخوردارند داده مى‌شود و اين هرگز به معناى سلب حقّ مردم نيست، بلكه دقيقاً به معناى رعايت حقوق و مصالح مردم مى‌باشد. در كشور ما مانند ساير كشورهاى جهان، قانون، مرجعى معرّفى كرده، كه بر امر انتخابات و صلاحيّت نامزدهاى انتخاباتى نظارت كند. نخست، وزارت كشور به عنوان مُجرى انتخابات، صلاحيّت نامزدها را احراز مى‌كند، سپس به موجب قانون، شوراى نگهبان نظارت مى‌كند كه آيا تأييد يا ردّ صلاحيّت داوطلبان به حقّ بوده است يا خير. اصل 99قانون اساسى می‌گوید: شوراى نگهبان، نظارت بر انتخابات مجلس خبرگان رهبرى، رياست جمهورى، مجلس شوراى اسلامى و مراجعه به آراى عمومى و همه پرسى را بر عهده دارد.‌ اين نظارت؛ شامل نظارت بر رأى‌گيرى و روند انتخابات و نيز صلاحيّت كانديداها مى‌باشد و مقيّد كردن آن به صِرف نظارت بر رأى‌گيرى، بدون دليل و تخطّى از اصل99 است. ✍️ خبر و تحلیل سیاسی: @khabarvatahlilesiasi