یکی از مسائلی که انسانها در زندگی با آن درگیرند و نمی شود وجود آن را منکر شد، «مصائب و مشکلات» است، متاسفانه کم اطلاعی برخی از ما انسانها از حکمت و چرایی این ابتلائات در زندگی‌مان و همچنین ندانستن نحوه مواجهه و عملکرد در برابر این گونه حوادث، منجر به این شده که گروهى آن‌‌ را دستمایه قرار داده و نعوذبالله بر عدالت خدا خرده بگیرند. عليه السلام: 🔹ای عبد الله، اگر مومن می دانست که پاداش مصائب و گرفتاری هایش چه اندازه است، آرزو میکرد با قیچی تکه تکه شود. 📚اصول کافی، ج2، ص255 خیلی وقت‌ها روح انسان رنجیده از مشکلات زندگی شده و تلخی‌ها کام جان را از شیرینی خالی می‌کند. وشروع به جزع و فزع نموده و زبان به ناشکری می‌گشاید. اما در واقع، روزی که پرده‌ها کنار می‌رود، بندگان با آشکار شدن حکمت ها و امور مخفی، توجه پيدا می‌کنند که مصيبت آنان در دنيا، چه مصلحت عجيبی داشته و چه پاداش عظیم و بی حسابی به آن تعلق گرفته است که آنان هوشيار نبوده‌اند: «لَقَدْ كُنْتَ في‏ غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَكَشَفْنا عَنْكَ غِطاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَديدٌ» سوره ق، آیه ۲۲ ، ، و وتوسل به درگاه پروردگار، درمواجهه با ابتلائات و سختی‌ها، موجبات آرامش و رشد سعادتمندی را قدم به قدم فراهم می‌آورد . ┄┅•|❈❀❈•|┅┄   @khadem_astan   ┄┅•|❈❀❈•|┅┄