✅ انکار حدیث = خروج از ولایت 💎 عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ الْحَذَّاءِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ صلوات الله و سلامه علیه قَالَ ✉ سَمِعْتُهُ يَقُولُ أَمَا وَ اللَّهِ ... وَ إِنَّ أَسْوَأَهُمْ عِنْدِي حَالًا وَ أَمْقَتَهُمْ إِلَيَّ الَّذِي إِذَا سَمِعَ الْحَدِيثَ يُنْسَبُ إِلَيْنَا وَ يُرْوَى عَنَّا فَلَمْ يَعْقِلْهُ وَ لَمْ يَقْبَلْهُ قَلْبُهُ اشْمَأَزَّ مِنْهُ وَ جَحَدَهُ وَ كَفَرَ بِمَنْ دَانَ بِهِ وَ هُوَ لَا يَدْرِي لَعَلَّ الْحَدِيثَ مِنْ عِنْدِنَا خَرَجَ وَ إِلَيْنَا سند [أُسْنِدَ] فَيَكُونَ بِذَلِكَ خَارِجاً مِنْ وَلَايَتِنَا. 💠امام باقر علیه السلام فرمودند: ✍ آگاه باشید که به خدا قسم ... بد ترین (اصحابم) و منفور ترین آنها نزد من کسی است که وقتی حدیثی که منسوب به ماست را می‌شنود ، روی آن تعقل نمیکند و قلبش آن را نمیشناسد و از آن مشمئز میشود و آن را انکار می‌کند. و کسی که معتقد به آن است را تکفیر میکند، در حالی که نمیداند که شاید این حدیث از ما صادر شده و به ما مُستند باشد، لذا این شخص با این کار از ولایت ما خارج میشود. 📚 بصائر الدرجات، ص: 537 📚 الكافي (الإسلامية)، ج‏2، ص: 223