چون خداوند منان، ابراهیم خلیل الرحمن را خلق فرمود، پرده از چشم‌های او برداشت، تا آن که نظر به جانب عرش نمود. پس دید نوری را که ساطع و لامع است. عرض کرد: الهی و سیّدی، این چه نور است؟ خطاب رسید: این نور محمد صلی اللّه علیه وآله  صفی من است. پس عرض کرد: خدایا، در جانب او نور دیگری را مشاهده می‌کنم. خطاب رسید: ای ابراهیم، ای نور علی صلوات اللّه علیه  است که ناصر من است. پس عرض نمود: خدایا در پهلوی آن دو نور، نور سوّمی را می‌بینم. خطاب رسید: ای ابراهیم، آن فاطمه صلوات اللّه علیها  است که در مقام و مرتبت، تالی پدر و شوهر خود صلوات اللّه علیهم  است. و جدا نمودم من، دوستان این فاطمه صلوات اللّه علیها  را از آتش جهنم. الفضائل (لابن شاذان القمي) 158 @wwwkhadem_emame12