مهربان و خوشاخلاق بود و دست به خیر داشت؛ حتی خسته از مأموریت و کار برمیگشت احساس میکرد کسی چه پدر و مادر و چه غریبه به کمکش نیاز دارند لباس از تن بیرون نمیآورد و به کمک و خدمت میشتافت. گذشت و بخشش را به همه توصیه میکرد.
از شهید شهروز مظفرینیا دو دختر 10 ساله و هفت ساله به یادگار مانده است. به تعبیر برادرش با همسر و فرزندانش متواضعانه برخورد میکرد. دیگران با خوشاخلاقی و مهربانیاش، جذبش میشدند. اولین نفری که متوجه شد مظفرینیا آسمانی شده، مرتضی برادر کوچکتر بود. به قولِ برادرش، هیچکس ناراحت شهادت او نیست همه ناراحتند که دیگر نمیتوانند شهروز را ببینند.