.[#شهید_ابراهیم هادی]. "فقیری به مسجد آمده بود وکفش مناسبی نداشت،ابراهیم پیش او می رود وکفشهایش را به آن مرد هدیه می دهد. خودش در گرمای ظهر تابستان،با پای برهنه از مسجد تا خانه می رود.او واقعا مرد خدا بود. ومثل الذین ینفقون أموالهم ابتغاء مرضات الله وتثبیتا من أنفسهم کمثل جنه بربوه أصابها وابل فاتت أکلها ضعفین… و(عمل)کسانی که اموال خود را برای خوشنودی خدا، وپایدار ساختن (فضایل انسانی در)روح خود،انفاق می کنند، همچون باغی است که در نقطه بلندی ،وبارانهای درشت به آن برسد ،ومیوه خود را دوچندان دهد…(بقره/۲۶۵)