آن هنگام كه لحظه شهادت پيغمبر اكرم صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِه نزديك شد؛ آن حضرت به قدری گريست كه محاسن مباركش از اشکهای مطهرش تَر شد. گفته شد: يا رسول الله! چرا گريه مي‌كنيد؟ فرمود: براي فرزندانم و آن ستم هايي كه از «اشرار امّتم» بعد از من به ايشان مي‌رسد؛ مي‌گريم. گويا مي‌بينم دخترم فاطمه بعد از من مظلوم واقع شده، هر چه صدا مي زند: يا اَبَتاه! یا ابتاه! احدي از امّت من به فرياد او نمي رسد. 📜 امالی شیخ طوسی ص188