🔰 پس منتظر چه هستید؟! 👤 🔸اگر قرار باشد مسئولان ورزش- خاصه آقای وزیر که به تازگی سکان اداره ورزش را در دست گرفته - مشکلات را حل و رویه‌ها و روش‌های غلط را اصلاح کنند و تغییرات و تحولاتی که لازمه پیشرفت و تحول است رقم بزنند‌، هیچ مقدمه‌چینی و بررسی و ارزیابی برای انجام اقدامات اصلاحی و تحول‌آفرین وجود ندارد. تجربیات سالیان گذشته و شواهد و عملکردها و... چنان روشن است که گویای همه چیز بوده و به روشنی و صراحت آسیب‌شناسی ورزش را تعریف و تبیین می‌کند. 🔸بارها و بارها از زبان کارشناسان و استخوان خردکرده‌ها‌، ریز و درشت مشکلات و معضلات ورزش ایران مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و به زبانی همه‌فهم و بیانی آشکار در اینجا و آنجا مطرح شده و تقریبا امروز همه اهالی ورزش بر این نظر تفاهم و وحدت نظر دارند که ورزش ایران بیش از هر چیز از نحوه اداره و مدیریت در بخش‌های مختلف در رنج است و تا در این باره چاره و اقدام مؤثر و قاطعی صورت نگیرد‌، حرف زدن از پیشرفت و تحول در خوشبینانه‌ترین حالت‌، به شوخی و خنده شباهت دارد. 🔸در بحث ما معما‌، ریشه مشکلات ورزش ایران است. ‌این معما حل شده و برهمگان روشن است که مشکل ورزش کشورمان در وهله اول‌، نه امکانات مادی است، نه اقلیم و جغرافیا، نه کمبود پول و هزینه و نه نیروی انسانی توانمند و مستعد بلکه مشکل اصلی ورزش و آنچه بسیاری از جاها به جای اینکه هموارکننده راه پیشرفت باشد‌، خود به صورت سد و مانع ظاهر می‌شود، مدیریتی است که در بخش‌ها و مراکز و فدراسیون‌های ورزشی اعمال می‌شود. 🔸جالب این است که علی‌رغم اینکه این موضوع غیرقابل انکار و اظهر من‌الشمس است، تاکنون از سوی کسانی که انتظار می‌رود به طور قانونی با سوءمدیریت‌ها و بند و بست‌چی‌ها برخورد کنند‌، اقدامی اساسی و قاطع برای پایان دادن به این وضعیت صورت نگرفته و این نوع مدیریت مخرب و سرمایه نفله کن و عمر بر باد ده‌، کماکان در ورزش- آن هم به صورت طلبکارانه- ادامه دارد.‌ 🔸حرف را خلاصه و صریح عرض کنیم. مسئولان ارشد ورزش و وزیر محترم بیشتر از این‌، زمان را هدر ندهند. تیم جدید مدیریتی در ورزش اگر واقعا ‌می‌خواهد کاری انجام دهد و قدمی مثبت جهت برداشتن موانع ‌ بردارد، نباید به تجربیات غیر قابل انکار بی‌توجه باشد.