با توجه به نتایج نهایی آرای انتخابات سالهای ۹۴ و ۹۸ که در سال ۹۴ اصلاحطلبان حضور حداکثری داشتند و سال ۹۸ انقلابی ها در ۹۴ نفر اول اصلاحطلبان محمدرضا عارف یک میلیون و ۶۰۰ هزار رای داشته در ۹۸ با تمام شور انقلابی پس از ترور سردار و خستگی مردم از دستاورد تقریبا هیچ روحانی-لاریجانی نفر اول انقلابی ها، محمدباقر قالیباف یک میلیون و ۲۵۰ هزار رای آورده پس میشود گفت در صورت حضور حداکثری هر دو طیف طرف مقابل ۳۰۰-۴۰۰ هزار رای بیشتر از طیف ما در تهران دارند خب حالا ببینیم این ۱.۲۵۰ هزارتا وقتی تقسیم بر ۹۰ نفر در سه فهرست بشوند نتیجه چه خواهد شد و ۱.۶۰۰ هزار رای وقتی در یک لیست مجتمعا جمع شوند چه خواهد شد؟ خیلی واضح است که لیست واحد طیف مقابل رای حداکثری خواهد اورد و کرسی ها خواهد گرفت و چهار سال بر مجلس خیمه خواهد زد و دست و پای دولت آقای رئیسی را هم خواهد بست و انتخابات ریاست جمهوری را هم به همین شیوه خواهد گرفت از طیف ما هم نهایتا یکی دو نفر اول لیستها بتوانند با آخرین نفرات لیست واحد اصلاحطلبان رقابت کنند و بروند داخل که مشخص است این یک نفر هیچ کاری ازش برنخواهد آمد در برابر ۲۹-۲۸ نفر دیگر حالا عزیزان انقلابی هی هشتگ بزنند اینبار فرق میکند و چندین لیست بدهند و با هم بجنگند تا کل کرسیها را با نهایت احترام تقدیم طیف مقابل کنند و انقلابیون هم فکر کنند انتخاب اصلح یعنی باید جوری باشد که کلا هیچکس از مدافعان نظام و انقلاب نرود داخل وقتی در کمال تاسف آرمانگرایی و قدرتطلبی و حسادت و چیزهای دیگر بر واقعگرایی غلبه کند نتیجه دیگری مورد انتظار نیست! بعد طرف مقابل خیلی دقیق از زمان داوطلب شدن چیدمان و برنامه دارد تا بعد از تایید صلاحیتها ببینند با واقعیات موجود چه طور میتوانند نتیجه حداکثری را کسب کنند به اینها اضافه کنید که نسلهای اخیر که اوج مطالبه گری شان، زن زندگی آزادی است به سن رای رسیده اند و به آرای قبلی طیف اصلاحطلب اضافهشده اند و این بار اصلاحطلبان برای کوچکترین شهرستانها هم فهرست داده اند تا از هیچ کرسی ای که میتوانند به دست بیاورند نگذشته باشند و کل مجلس را در دست بگیرند، نه فقط تهران حالا حضرات بنشینند هی همدیگر را چنان در ملاعام نقد و تخریب کنند تا بعد همگی با هم پس از تقدیم مجلس به طیف مقابل، انگشت حسرت به دندان بگزند و بگویند چرا اینطور شد؟ وا حسرتا چرا مردم ما را نمیخواهند!