🖋️. او مُستجاب الدعوه بود !!! 🌷 شهیدِ مظلوم سید مهدی نعیمی ... سال ۱۳۶۱ همزمان با ایشان عازم جُفیر شدیم ... آقا سید مهدی ، دوستِ بسیار صمیمیِ حاج عزیز اله حسینی بود ... هر دو نفر از بچه های گُل ، و عارفِ صومعه سرا که سیمای بسیار نورانی ای داشتند ... بیاد دارم که در مسیرِ اعزام به جُفیر ، سید مهدی در کنار برادر حسینی مشغولِ نوشتن وصیتنامه ای شد ... با لحظه ای درنگ در کنارشان ، این عبارتِ عجیب از وصیتش در ذهنم نقش بست ... 🌷 او در فرازی از وصیتنامه ... از خداوند خواسته بود تا همچون مولایش امام حسین ( ع) با پیکری متلاشی شده و سر از تن جدا به شهادت برسد !!! عجیب که این گونه هم شد ... او که اهلِ نافله شب بود ، در جُفیرِ خونین بر اثر اصابتِ گلولهِ توپ ، با پیکری متلاشی شده و سر از تن جدا به شهادت رسید و بال در بال فرشتگان آسمانی شد ... روح ملکوتی اش شاد و راهش پر رهرو باد . نگارش اردیبهشت ۱۳۶۲ ... ارادتمند سیدی نژاد. 🌺