🔰 «سقوط» فوتبال را با «صعود» به جام جهانی، لاپوشانی نکنید!
👤 #سید_سعید_مدنی
🔸کمتر کسی از اهالی ورزش است که توان بالقوه و ظرفیت بالا و داشته‌های سرشار مادی و سرمایه‌های با ارزش انسانی ورزش ایران را منکر شود، چرا که چنین اقدام و نظری بیش از هر چیز، از نادیده گرفتن عمدی و یا غرض‌ورزی حکایت می‌کند.
🔸بر اساس وظیفه سال‌هاست که به کرات نوشته و می‌نویسیم و اعتقاد داریم، تفکر و دیدگاه و روش‌های مدیریتی که در بخش‌های زیادی از ورزش و درباره رشته‌های ورزشی اعمال می‌شود، کوچک‌تر و کم‌اثرتر از گنجایش وسیع و ظرفیت بالا و توقعاتی است که وجود دارد.
🔸با این حال باعث تعجب- و البته تاسف- است که با اینکه مسائل ورزش روشن است، با اینکه همه می‌دانیم سقف پرواز ورزش ایران بسیار بالاتر از اینی است که حالا هست و با اینکه همه- از جمله مسئولان ارشد ورزش و دولت- می‌دانند که چه عوامل و عناصر و جریاناتی بال پرواز این ورزش را بسته و تحول و پیشرفت و قدرت و توان خلق افتخارات بزرگ آن را قربانی منافع شخصی و بند و بست‌های مادی و منفعت‌پرستانه و جاه‌طلبانه خود کرده‌اند اما کسی- به ویژه آنها که در این باره مسئولیت رسمی و قانونی و شرعی و ملی دارند- عملا کاری نمی‌کند و دست روی دست گذاشته و حداکثر سری به تاسف تکان می‌دهد و «نُچ‌نُچی» می‌کند و عملا اجازه می‌دهد که مدیران نامدیر، منفعل و بزدل به کارهای کوچک خود ادامه دهند و راه و فضا برای جولان باندهای منفعت‌جوی دلالی و تخریبگر، هموار و مهیا باشد.
🔸تنها مشکل و دغدغه این فوتبال، صعود به جام جهانی است که آن هم با درایت مربیان و غیرت بازیکنان و به لطف بازی‌های کوبنده و انسجام تاکتیکی! تیم ملی، عنقریب رخ خواهد داد و «سریع‌ترین صعود» به جام جهانی رقم خواهد خورد! و این است درد و نگرانی ورزش از نظر برخی از مسئولان ما که چشم‌ها را بر واقعیات بسته‌اند و در این‌جا برای نمونه از فوتبال مثال آوردیم.
🔸همه ما با تمام وجود وضعیت ناخوشایند و تحقیرآمیز فوتبال را می‌بینیم. کاروبار این فوتبال به جایی رسیده که بازی یکصدهزار نفری آن- که مایه حسد و حسرت خیلی از کشورهای آسیایی بود- به بازی «هشت هزار» نفره تبدیل شده و نماینده باشگاهی‌اش زمین برای میزبانی ندارد و مجبور است در کشورهای همسایه بازی‌هایش را برگزار کند، کشورهایی که روزگاری حسرت ورزشگاه‌های ما را می‌خوردند!
🔸امیدواریم سکانداران جدید ورزش تداوم این نحوه مدیریتی را برنتابند و در برابر جفایی که به ورزش و رشته‌هایی مثل فوتبال می‌شود و خطری که به جد آنها را تهدید می‌کند، رفتار بایسته‌ای در پیش بگیرند و حداقل روش «نشنیدن و ندیدن عمدی» را کنار بگذارند. ان شاءا...