يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ مَن يَرْتَدَّ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَي الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَي الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (54) اى كسانى كه ايمان آورده ايد! هر كس از شما كه از دين خود برگردد (به خدا ضررى نمى زند، چون) خداوند در آينده قومى را خواهد آورد كه آنان را دوست دارد و آنان نيز خدا را دوست دارند. آنان نسبت به مؤمنان نرم و فروتن و در برابر كافران سرسخت و قاطعند، در راه خدا جهاد مى كنند و از ملامت هيچ ملامت كننده اى نمى هراسند. اين فضل خداست كه به هر كه بخواهد (وشايسته ببيند) مى دهد و خداوند وسعت بخش بسيار داناست. 🌸🌸🌸🌸🌸 در روايت است: چون اين آيه نازل شد، پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله دست به شانه سلمان فارسى زد و فرمود: هموطنان تو مصداق اين آيه اند. در آيات قبل، خطر سلطه كفار و منافقان مطرح بود، اينجا سخن از ارتداد است. شايد اشاره به اين باشد كه نفاق و دوستى و رابطه با كفّار و پذيرش سلطه آنان، به ارتداد مى انجامد. امام باقرعليه السلام درباره ى «يحبّهم و يحبّونه» فرمود: مراد علىّ عليه السلام و شيعيان اويند. در روايات شيعه و سنّى آمده است كه پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله در جنگ خيبر، پس از ناكامى فرماندهان در فتح قلعه هاى دشمن فرمود: به خدا سوگند فردا پرچم را به دست كسى مى دهم كه خدا و رسول او را دوست دارند، او هم، خدا و رسول را دوست دارد و پيروزى را به ارمغان مى آورد. آنگاه پرچم را به دست على عليه السلام داد. 🌸🌸🌸🌸🌸 🌹 مؤمن بايد به فكر عاقبت خود باشد، چه بسا مؤمنانى كه مرتدّ شوند. «يا ايها الّذين آمنوا مَن يرتدّ» 🌹 رهبر روشن ضمير، بايد احتمال ارتداد و برگشت پيروان خود را بدهد. «مَن يرتدّ منكم» 🌹 كفر يا ارتداد گروهى از مؤمنان، ضربه به راه خدا نمى زند. «فسوف يأتى اللّه...» 🌹 ارتداد، ثمره ى نداشتن معرفت و محبّت نسبت به دين و خداست. «يأتى اللّه بقوم يحبّهم و يحبّونه» 🌹 خداوند، نيازى به ايمان ما ندارد. «فسوف يأتى اللّه» 🌹 در راه ايمان و شكستن سنّت ها و عادات جاهلی نبايد از سرزنش ها و هوچى گرى ها و تبليغات سوء دشمن ترسى داشت و تسليم جوّ و محيط شد. «لا يخافون لومة لائم» 🌹 رفتار مسلمان، نرمش با برادران دينى و سرسختى در برابر دشمن است و هيچ يك از خشونت و نرمش، مطلق نيست. «اذلّة على المؤمنين أعزّة على الكافرين» 🌹 فضل خدا تنها مال و مقام نيست، محبّت خدا و جهاد در راه او و قاطعيّت در دين هم از مظاهر لطف و فضل الهى است. «ذلك فضل اللَّه» 🌹 دوستى متقابل ميان بنده و خدا، از كمالات بشر است. «يحبّهم و يحبّونه» 🌹 با نويد جايگزينى ديگران، جلو يأس و ترس را بگيريد. «من يرتدّ... فسوف يأتى... و لايخافون» 🌹 مؤمن واقعى كسى است كه هم عاشق و هم محبوب خدا باشد. «يحبّهم و يحبّونه» 🌹 كسى كه ايمان واقعى دارد، هرگز در برابر كافران احساس حقارت نمى كند. «اعزّة على الكافرين» 🌹 دلى كه از محبّت خدا خالى شد بيمار و وابسته به كفّار مى شود، ولى دلى كه از مهر خدا پر است هرگز وابسته نمى شود. «فى قلوبهم مرض يسارعون فيهم... يحبّهم و يحبّونه... اعزّة على الكفارين» 🌹 اسلام رو به گسترش است، تنها به ريزش ها نگاه نكنيم به رويش ها نيز نگاه كنيم. «من يرتدّ... يأتى اللَّه» 🌹 پرچم اسلام را در آينده كسانى بدست خواهند گرفت كه عاشق خدا و مجاهد و با صلابت باشند. «يأتى اللَّه بقوم يحبّهم و يحبّونه... اعزّة على الكافرين يجاهدون فى سبيل اللّه» 🌹 جنگ روانى، در مؤمنين واقعى اثرى ندارد. «لا يخافون لومة لائم» 🌹 فضل خداوند، محدود نيست وبه هركس به قدر لياقتش عالمانه عطا مى كند. «واللَّه واسع عليم» 🌹 اگر خداوند به شخصى لطفى كرد، آگاهانه است. «واسع عليم»