به هنگام انفاق، شيطان به سراغ انسان مى آيد و القاء مى كند كه اگر امروز انفاق كنى فردا خودت فقير خواهى شد، بهتر است اموالت را ذخيره كنى تا به هنگام پيرى و بيمارى و...، خرج نمايى. اينها القائات و وعده هاى شيطانى است. نياز ما در فرداى قيامت به مغفرت الهى، به مراتب بيشتر از نياز ما در فرداى دنياست. مبادا مغفرت الهى را با خيال رفاه در زندگى مبادله كنيم. زيرا: اوّلاً: شايد پير نشدم و نيازمند نشدم، ولى در قيامت نياز من قطعى است. ثانياً: شايد مالى كه امروز براى فردا نگه مى دارم، باقى نماند، ولى انفاقِ امروز حتماً براى فرداى قيامت باقى است. ثالثاً: شايد از مال اندوخته ى امروز در فرداى پيرى نتوانم بهره مند شوم، ولى از انفاق امروز بهره مندى در قيامت قطعى است. رابعاً: بهره مندى انسان از اندوخته خود در دوران پيرى، موقّتى است، ولى بهره گيرى انسان از انفاق در قيامت ابدى است.