* 💠 حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔻 يک وقتي طلبگی مساوی بود با آرامش، با اطمينان، با گذشت؛ از آن طرف هم حرفي که زده مي‌شد از طرف يک عالم، حرف آخر بود. 🔸 خدا رحمت کند مرحوم آيت الله بهاءالدینی را، مي‌فرمودند: در جلسه‌اي که با مرحوم امام داشتند، مرحوم امام به ايشان فرموده‌ بودند: فلانی! همه‌ی قضايا بدست من هست، امّا گویی خودم در اختيار خودم نيستم. 🔹 اين بزرگوار از ناحيه‌ي خداي متعال هدايت مي‌شد. اين‌ها به خاطر آن از خودگذشتگي است. نتیجه آن قدم اولي است که طلبه وقتي وارد حوزه‌ علميه مي‌شد پا مي‌گذاشت روي نفس و نفسانيات و دنياطلبي و واقعاً ايمان و اعتقاد به عالم غيب داشت. ‌ ‌ ▪️ @alHadi_H ▪️ @nasery_ir ‌ ‌