نهج البلاغه
حکمت 289 - الگوی اخلاقی
وَ قَالَ عليهالسلام كَانَ لِي فِيمَا مَضَى أَخٌ فِي اَللَّهِ وَ كَانَ يُعْظِمُهُ فِي عَيْنِي صِغَرُ اَلدُّنْيَا فِي عَيْنِهِ🌸🍃
و درود خدا بر او، فرمود: در گذشته برادرى دينى داشتم كه در چشم من بزرگ مقدار بود چون دنياى حرام در چشم او بىارزش مىنمود
وَ كَانَ خَارِجاً مِنْ سُلْطَانِ بَطْنِهِ فَلاَ يَشْتَهِي مَا لاَ يَجِدُ وَ لاَ يُكْثِرُ إِذَا وَجَدَ🌸🍃
و از شكم بارگى دور بود، پس آنچه را نمىيافت آرزو نمىكرد، و آنچه را مىيافت زياده روى نداشت
وَ كَانَ أَكْثَرَ دَهْرِهِ صَامِتاً فَإِنْ قَالَ بَذَّ اَلْقَائِلِينَ وَ نَقَعَ غَلِيلَ اَلسَّائِلِينَ🌸🍃
در بيشتر عمرش ساكت بود، امّا گاهى كه لب به سخن مىگشود بر ديگر سخنوران برترى داشت، و تشنگى پرسش كنندگان را فرو مىنشاند
وَ كَانَ ضَعِيفاً مُسْتَضْعَفاً فَإِنْ جَاءَ اَلْجِدُّ فَهُوَ لَيْثُ غَابٍ وَ صِلُّ وَادٍ🌸🍃
به ظاهر ناتوان و مستضعف مىنمود، امّا در برخورد جدّى چونان شير پيشه مىخروشيد، يا چون مار بيابانى به حركت در مىآمد
لاَ يُدْلِي بِحُجَّةٍ حَتَّى يَأْتِيَ قَاضِياً🌸🍃
تا پيش قاضى نمىرفت دليلى مطرح نمىكرد
🍂🌼🍂🌼🍂🌼🍂🌼🍂🌼🍂