اباصلت هروی گوید از امام رضا علیه السلام شنیدم که می فرمود:
والله ما منّا إلّا مقتول شهید، فقیل له: و من یقتلک یا ابن رسول الله؟ قال: شرّ خلق الله فی زمانی یقتلنی بالسمّ، ثم یدفننی فی دار مضیقة وبلاد غربة، ألا فمن زارنی فی غربتی کتب الله تعالی له أجر مأة الف شهید و مأة ألف صدیق و مأة الف حاج و معتمر ومأة ألف مجاهد، وحشر فی زمرتنا و جعل فی الدرجات العلی فی الجنة رفیقنا (شیخ صدوق، 1404ق، ج1، ص287).
به خدا سوگند همه ما خاندان و امامان کشته و شهید خواهیم شد. به امام عرض شد: «ای فرزند رسول خدا! چه کسی شما را می کشد»؟ حضرت فرمود: «بدترین خلق خدا در زمان من، مرا با سم می کشد. سپس در خانه غربت و شهر غریب دفن می گردم. آگاه باشید، کسی که مرا در غربتم زیارت کند، خداوند متعال برای او پاداش صد هزار شهید و صد هزار صدیق و صد هزار حاجی و عمره گزار و صد هزار مجاهد را می نویسد و در زمره ما خاندان محشور می شود و در درجات بالای بهشت رفیق و همراه ما قرار داده می شود».